Na današnji dan, ujutru rano, ili po dolasku iz crkve sa bogosluženja, odrasli vežu svoju ili tuđu djecu. Za vezivanje se obično koriste kaiš, gajtan ili kanap. Obično se zavežu noge ili ruke, pa se kanap zaveže za sto ili stolicu. Dobra i štedljiva djeca prikupe nešto sredstava štednjom, pa za taj dan nabave neku čast, jabuku, čokoladu ili bombone i “plaćaju otkup”onima koji ih vežu. Dešava se i da se djeca probude vezana, ali i da preduhitre svoje roditelje i sakriju se prije nego što oni uđu u dječju sobu.

Simbolično se vezuju čak i djeca koja su još u kolevci, ali i odrasla djeca koja još nemaju svoju porodicu. Nakon što se djeca „otkupe” poklonima, roditelji ih odvežu, a poklone po pravilu vrate djeci da se počaste.

Vezivanje ima višestruku simboliku. Prvo, simbolizuje čvrste porodične veze, slogu, mir, poštovanje i međusobno pomaganje u svim prilikama. Drugo, upućuje ukućane na štedljivost i istrajnost u vrlinama.

Alo