Iako nam je podarila falus od slonovače, figuru jedre Venere i sliku vulve na zidu pećine, praistorijska erotska umetnost je uglavnom bila apstraktna i bezlična. Međutim, otkriven je izuzetak.
Na sjeverozapadu Kine u regiji Sikjang (među Tanšan planinama) smješteno je nepoznato misteriozno arheološko nalazište Kangđiašimenđi. Petroglifi ucrtani u crvenom bazaltu su jedna od najranijih i najgrafičkijih predstava seksa na svetu.
Kineski arheolog Van Binghua otkrio je crteže krajem osamdesetih prošlog vijeka a naučnica Džanin Dejvis-Kimbol bila je prva osoba sa Zapada koja ih je videla. Iako je pisala o njima u naučnim časopisima, oni su ostali nepoznati široj javnosti.
Grupa od 100 firgura predstavlja jedan ili nekoliko rituala plodnosti. Veličine su od preko do 2,7 metara do svega nekoliko santimetara. Sve su u istoj ceremonijalnoj pozi - ruke savijene u laktovima, desnom pokazuju ka nebu a levom ka zemlji.
Žene su predstavljene u većim dimenzijama, sa trouglastim torzoima i „frizurama”, dok su muškarci golih glava i svi sa penisima u erekciji. Treća grupa figura je izgleda biseksualna ili predstavlja šamane – ima ženske frizure i nakit na grudima ali i penise u erekciji.
Crtež je podijeljen na četiri scene i sve su, osim prve, prepune muških i ženskih figura i prikaza penetracije i masturbacije.
Petroglifi otkrivaju dosta i o prvim ljudskim naseobinama u najzapadnijem dijelu Kine. Sva predstavljena lica imaju duge noseve, tanka usta i definisane očne kapke, što ukazuje na evropeidnu rasu. Ljudi sa petrfoglifa očigledno su došli sa Zapada.
Iako nepoznata Centralnoj Aziji, ikonografija odražava slike karakteristične za Zapad. Slične trouglaste ženske forme često su se nalazile na grnčariji iz Bakarnog doba u današnjoj Ukrajini.
Da li je moguće da su ove kulture bile povezane uprkos razdaljini od 2600 km i nepoznatom broju godina? Odgovor zavisi od toga ko je stvorio crteže. Kineski naučnici ih pripisuju nomadskim kulturama iz oko 1000. godine pre n.e, ali Dejvis-Kimbolova ističe da su nomadi pravili prenosivu umetnost i ne ovako velike slike.
Riječ je svakako bila o stalno naseljenom narodu, jer su crteži nastajali tokom nekoliko vjekova. Jedini period u praistoriji kada je poznato da su u ove oblasti bile stalno naseljene je Bronzano doba, dakle jedan milenijum pre 1.000 pre n.e.
Viktor Mer, profesor kineskog jezika i književnosti na Univerzitetu Pensilvanije, smatra da su se oko 3500. pre n.e. u Altajske planine doselili konjanici iz istočno-evropskih stepa, a onda su 1500 godina kasnije neki od njihovih potomaka sišli na jug u današnju regiju Sikjang – smeštenu između Tanšan planina i pustinje Takla Makan.
Bilo je to vrijeme visoke smrtnosti odojčadi i djece i otud objašnjenje zašto je davana tolika pažnja seksu i produžavanju vrste.
Nekoliko stotina kilometara udaljeno od ovih petroglifa pronađeno je i seksualno najeksplicitnije groblje, takođe iz Bronzanog doba.
Mnogo je pitanja na koja naučnici još nemaju odgovor u vezi sa crtežima iz Kangđiašimenđija. Bez obzira da li ćemo ih ikada dobiti, slike su spektakularan pokazatelj kako je seks bio jedna od pokretačkih sila umetničke kreacije.
(Izvor:Blic)
