Alžirske oaze razlikuju se od onih ljupkih mjestašaca sa palmama okruženim pješčanim dinama ali ništa manje nisu atraktivne: to su gradovi sa uređenim baštama urminih palmi, džamijama, prodavnicama i turističkim atrakcijama.
Glavni grad, koji se zove isto kao i država - Alžir, smešten je na samoj obali Mediterana, pa se poslednjih godina zbog takvog položaja sve više širi prema jugu. Nazivaju ga i El-Bahdja (Beli grad) zbog preovlađujućih bijelih fasada.
Grad je stješnjen između Sredozemnog mora sa jedne, i strmih, šumom obraslih brda sa druge strane. Uz obalu se nalazi moderniji dio, dok se stari kvartovi penju uz strma brda. Ovde je karakteristično mnoštvo džamija, a ulice između gusto zbijenih zgrada čine pravi lavirint.
Južno od centra nalazi se Bab el-Oued, za mnoge najomiljeniji dio grada. On obiluje zanatskim radnjama i pijacama, a suveniri su uglavnom ručni radovi zanatlija koji najviše izrađuju tepihe, grnčariju, srebrni nakit i proizvode od kamilje kože.
Crkva Bogorodice Afričke sazidana je krajem19.vijeka. Budući da se nalazi na uzvišenju visokom 120 m, do nje se jedino može žičarom. Uvažavana je od svih stanovnika, a na njoj piše: Bogorodice od Afrike, moli se za nas i za muslimane.
Još jedna građevina dominira sa uzvišenja u gradu: to je spomenik podignut u znak sjećanja na alžirski rat za nezavisnost, izgrađen u obliku tri uspravna palmina lista. Na vrhu svakog od njih nalazi se statua vojnika.
U gradu se najčešće sreću mladi koji ispijaju espreso ili čaj, u kojima ogromne količine šećera ubijaju svaki ukus. Lokalno muško stanovništvo dosađuje se oko pijace, gde ženama dobacuju na maternjem jeziku.
I u prodavnicama rade isključivo muškarci, počev od piljarnica, preko prodavnica mesa do radnji sa donjim vešom. Radnje su otvorene od 8 ujutru, pa se onda od 12 do 3 popodne zatvaraju. To je vrijme za molitvu, ručak i popodnevni odmor. Uveče rade do 7.
Žene su zabrađene, klone se turista i zaziru od foto-aparata.
Na užarenom jugu zemlje uglavnom se daje prednost hladnim jelima i bogatim salatama. Meso se najčešće prži ili peče na roštilju - i jede prstima. Maslinovo ulje koristi se u neograničenim količinama.
Pirinač, krompir, kus-kus i hleb čine osnovu gotovo svakog jela. Krompir se peče uz ogromnu količinu maslinovog ulja sve dok ne dobije braonkastu boju i čips formu. Dosta je zastupljena i "čorba" - supa u koju staje sve i svašta i koja je prilično teška za one koji nisu navikli na takvu mješavinu.
Islamska vjera zabranjuje alkohol, pa se vino i pivo ne nudi u svakoj radnji ili restoranu. Domaće stanovništvo najčešće pije prezaslađeni penušavi čaj od nane.
Plaže su veoma lijepe i dosta uređene. Tirkizno more, sunčano nebo, nema gužvi. Noćni život je oskudan, gotovo ga i nema. Noćni klubovi su uglavnom namjenjeni muškarcima, a prisustvo žene u iole atraktivnoj odeći smatra se nemoralom. Da bi se izbjegli nesporazumi i neprijatne situacije, turistima se preporučuje provod u diskotekama i barovima u okviru hotela.
Ako se već nađete u Alžiru, preporučuje se posjeta Sahari. Tamanraset je poslednja naseljena oaza na jugu zemlje. Južno od nje gotovo da prestaje civilizacija i počinje vrela negostoljubiva pustinja. Oaza je poznata po pijaci tuareških proizvoda. Srebrni nakit, vješto izrađeni noževi, začini, modro-plava odjeća… Originali su samo tu i nigdje više.
(Super odmor)
