MNOGO je vozova tih dana kretalo i ka frontu odvozilo vesele regrute koji su mahali zastavicama kroz otvorene vozove kupea... Da je svaki od njih za sobom vukao crvenu vunicu, rujni tragovi premrežili bi Stari kontinent - piše Aleksandar Gatalica u uvodnom dijelu romana "Veliki rat" (izdavač "Mono i Manjana"), za koji je dobio priznanje najvećeg književnog žirija u Srbiji - jubilarnu, 25. nagradu "Meša Selimović" za knjigu godine, koju dodjeljuju "Večernje novosti".
"Veliki rat" je, posle nekoliko decenija pauze, u srpsku književnost vratio temu Prvog svjetskog rata. U sagi koju je pisao tri i po godine, Gatalica ne nudi velike bitke i juriše, vojskovođe i vojnike... U prvom planu su lične istorije ljudi koji su tog "dugog, toplog ljeta" 1914. bespovratno uvučeni u mlin istorije.
- Kada sam započinjao s razmišljanjem o romanu, mislio sam o ratnom romanu, a onda shvatio da zapravo hoću da napišem roman o smrti jedne epohe koja se zvala "Divna epoha" - kaže Gatalica za "Novosti". - To je bacilo novo svjetlo na sve događaje u Velikom ratu, te je bilo jasno da svi moji slavni prethodnici koji su o ovom velikom sukobu i stradanju srpskog naroda dostojnom grčke tragedije, pisali, zapravo opisivali samo pojavni segment tog rata: bitke, heroizam, taktiku, generale... Ja sam hteo da zahvatim u totalitet života i da sa dna krenem ka vrhu, da bih se odatle vratio na samo društveno dno još jednom i opisao kako to da je jedna divna epoha mogla biti usmrćena samo u jednom danu...
(Izvor:Večernje Novosti)
