Crvkena priča o Svetom Todoru kaže da kada je car Julijan Otpadnik naredio da se sva hrana na trgu poprska žrtvenom krvlju ne bi li tako ponizio hrišćane, Sveti Teodor se obratio molbom gradskom episkopu Evdoksiju da ljudima naredi da jedu kuvanu pšenicu.

Prema običajima, hrišćani na taj dan kuvaju žito koje osvećuju u crkvi i tako proslavljaju Svetog Teodora, koji je kasnije postao svetac i velikomučenik.

Vjeruje se da je Sveti Teodor Tiron i zaštitnik stoke, a posebno konja, tako da se njegov dan proslavlja i kao Konjski dan.

Vjeruje se da se u noći Todorove subote kreću povorke konja - demona, pokojnika, predaka, koji su tada veoma zli.

Žene na Todorovu subotu ne smiju da peru kosu, u kući se ne smije paliti vatra, jer demoni ne vole dim.

Jednom godišnje, baš pred kraj zime, na Todorovu subotu čuje se topot konja koji ledi krv u žilama. To su Todorci - pola ljudi pola konji, ali nisu kentauri. Oni su zli i spadaju u najopsanija mitska bića na ovom prostoru. Njihov vođa je Veliki Todor.

Veza izmedju pravoslavnog sveca Svetog Todora i todoraca je da baš u vrijeme kada se on praznuje, izabrali da najviše napadaju.Narod smatra da se najveći broj psihičkih poremećaja kao što su ludila, samoubistava i zaposednutosti javlja u vrijeme Todorove nedelje i ove sledeće.

U pojedinim djelovima regiona vjeruje se da molitvama Tironu možete da se izliječite od padavice.

Vjeruje se da se sa ovim praznikom proslavlja dolazak ljepšeg godišnjeg doba, pa se u narodu kaže da je Sveti Teodor otišao sa konjima da dovede leto.

Kurir