Zimzeleni grm bijela imela (Viscum album) udobno parazitira na granama listopadnog drveća, jelama, borovima, voćkama. Iako može da se razvija i samostalno, radije sisaljkama iz drveta domaćina crpi hranljive sokove. Ipak, smatra se izuzetno ljekovitom biljkom, o čemu svjedoče nordijske i keltske legende, u kojima su joj pripisana "božanska svojstva" jer podstiče libido, plodnost i ljubav. Starim narodima je bila univerzalni lijek, cijenili su je Hipokrat i poznati fitoterapeuti Rudolf Štajner i Sebastijan Knajp. 

Cvjeta početkom proljeća, a plodovi sazrijevaju mjesecima kasnije, zimi ili početkom sljedeće godine u vidu prozirne, bjeličaste bobice, obavijene čvrstom opnom sa jednom do tri svijetlozelene sjemenke. Plod je otrovan, a drška i list su ljekoviti i u tu svrhu beru se i suše od marta do kraja aprila ili od početka oktobra do kraja decembra. Ostalih mjeseci biljka nema ljekovito dejstvo. Bobice se koriste samo za spoljnu upotrebu, ne smiju da se jedu jer su otrovne. 

Iako zvanična medicina bijelu imelu smatra škodljivom, u tradicionalnoj ima izuzetno široku primjenu. Koristi se u vidu čaja, tinkture, praha, od bobica se pravi mast, spravljaju se i čajne obloge i tople kupke od listova i bobica. Poznata je kao sredstvo za smirenje nervnog sistema, ublažava grčeve i poboljšava san. Izgrađuje, hrani i jača centralni nervni sistem. Kod žena ublažava reproduktivne probleme, pomaže kod neplodnosti, reguliše menstruaciju i eliminiše bolove, kao i simptome menopauze. Ublažava sve vrste unutrašnjih krvarenja i bolova. 

Narodni ljekari je, uz glog, smatraju najboljim prirodnim sredstvom za kardiovaskularne i srčane tegobe. Sadrži elemente koji normalizuju krvni pritisak, sprečava sklerozu krvnih sudova i oštećenje srca, reguliše puls. Snažno podstiče metabolizam, pojačava rad organa za varenje i sprečava zatvor. Pomaže kod dijabetesa i normalizuje lučenje žuči. 

Jača imunitet, a kod erektilne disfunkcije poboljšava libido. Mnoge studije dokazuju da viskotoksini iz imele rastvaraju opnu malignih ćelija i tako ih razaraju. Sastojci lektini djeluju kao citostatici i zaustavljaju rast tumorskih ćelija. Utvrđeno je i to da imela olakšava bolove i smanjuje neželjene posljedice izazvane hemoterapijom. 

Preparate od ove biljke ne bi trebalo da koriste trudnice i dojilje, a ne smiju ni da se uzimaju zajedno sa lijekovima za srce. Takođe, ne koristi se imela sa hrasta, jer je otrovna, a ona se prepoznaje po žutim bobicama. 

Novosti