Crna Gora danas obilježava deceniju nezavisnosti. Kada je 21. maja 2006. godine i zvanično postala samostalna država, krenuo je proces stvaranja reprezentativnih selekcija. U taj ne baš jednostavan posao Crna Gora je ušla sa svega tri bazena, fudbalskim terenima koji nisu ispunjavali osnovne propise i svega desetak dvorana, piše agencija Anadolija.

Godina u kojoj je stečena nezavisnost, iskorištena je za formiranje i profesionalizaciju nacionalnih saveza, kako bi se u 2007. godini krenulo u takmičenja. 

 Premijerno s Mađarima

Istorijski dan za crnogorski sport u cjelini, a posebno fudbal, odigrao se 24. marta 2007. godine. Tada je u istorijskom meču na stadionu Pod Goricom u Podgorici fudbalska reprezentacije Crne Gore odigrala svoj premijerni meč protiv selekcije Mađarske. Poslije preokreta slavila je Crna Gora 2:1. 

Meč protiv Mađarske bio je poseban, jer je bio premijerni. Ipak, pravi uspjesi za Crnu Goru kreću godinu dana kasnije. U januaru 2008. godine muška rukometna reprezentacija Crne Gore ostvarila je ogroman uspjeh, izborivši plasman na Evropsko prvenstvo u Norveškoj. To je bio prvijenac Crne Gore kada je u pitanju učešće na nekom velikom takmičenju u ekipnim sportovima. Popularni "lavovi" čak su i izborili prolaz u drugu rundu takmičenja. 

Zlato iz Malage

Ta 2008. godina donijela je nezaboravnu titulu šampiona Evrope u vaterpolu. U Malagi, Crna Gora je bila bolja od Srbije 6:5. To je rezultat koji će zlatnim slovima ostati upisan u sportskoj istoriji Crne Gore. Nošeni patriotizmom, energijom, željom za dokazivanjem, popularne "ajkule" su učinile da cijela nacija tada postane reprezentacija.

Rezultat iz Malage lansirao je crnogorske vaterpoliste u sami vrh svjetskog vaterpola. Predvođeni selektorom Petrom Porobićom, kapitenom Veljkom Uskokovićem, braćom Janović i drugima, na 13. jul, nacionalni praznik Crne Gore, u Malagi, ali i cijeloj Cori tada se orilo "Crna Gora je šamipon Evrope!". 

Na Olimpijadi u Pekingu, 8. avgusta 2008. godine, među više od 11 hiljada sportista, učestvovao je crnogorski olimpijski tim, predvođen vaterpolistima. Crna Gora je na Olimpijadi ispala u polufinalu od Mađarske, dok je najbolji crnogorski džudista Srđan Mrvaljević stigao do četvrtfinala. 

Primorac na krovu Evrope

Da je vaterpolo definitivno sport broj jedan u Crnoj Gori potvrdio je i rezultat kotorskog Primorca, koji je 2009. godine izazvao pravi sportski zemljotres, osvojivši Ligu šampiona. Sjajnom igrom i borbenošću, u Rijeci je savladan italijanski Pro Reko, rezultatom 8:7. Na klupi Primorca bio je Ranko Perović. 

Godinu kasnije, Primorac je opet igrao u finalu protiv istog rivala, ali ovoga puta slavio je italijanski tim. 

Ta 2009. godina ostaće upamćena i po uspjehu vaterpolo reprezentacije Crne Gore, koja je osvojila Svjetsku ligu, što je tada održana u Podgorici. 

Nakon sjajnih rezultata, uslijedio je pad u igri crnogorskih vaterpolista, koji su za kratko vrijeme svoje navijače navikli na trofeje. 

Novi veliki rezultat ostvaren je na prvenstvu Evrope u Holandiji, u januaru 2012. godine, kada je Crna Gora osvojila srebro. U finalu je bila bolja Srbija 9:8. "Ajkule" su se pojavile i na Olimpijadi u Londonu, 2012. godine, osvojivši 4. mjesto. Nastavak dobrih igara viđen je i narednih godina, kada su osvojena srebrena odličja na Evropskom i Svjetskom prvenstvu 2013. i 2016. godine. 

 Rukometašice ponos Crne Gore

Osim vaterpolista, ponos Crne Gore su i rukometašice. Podgorička Budućnost je dan uoči referenduma osvojila Kup kupova, koji je bio uvertira za dobre rezultate koji će uslijediti u nezavisnoj Crnoj Gori.

U 2010. godini Budućnost je ponovo podigla pehar Kupa kupova, da bi dvije godine kasnije, pobjedom nad mađarskim Đerom, rukometašice Budućnosti postale šampionke Evrope. Ta 2012. godina ostaće takođe zlatnim slovima upisana u istoriji crnogorskog sporta, jer su rukometašice Crne Gore, popularne "lavice" na Olimpijadi osvojile srebro, a nakon toga na prvenstvu Evrope u Srbiji osvojile zlatnu medalju.

Crnogorski ženski rukomet od tada je neizostavni dio elite. Na čelo reprezentacije Crne Gore i Budućnosti nalazio se tada, i sada, Dragan Adžić, koji je u dva navrata proglašavan za najboljeg svjetskog rukometnog trenera. Rukometašice Budućnosti se nisu zaustavile, pa su 2015. godine ponovo pokorile Evropu, pobijedivši u finalu Larvik. 

Košarka, odbojka i fudbal u Crnoj Gori

Muška košarkaška reprezentacija svoj put je započela u B diviziji, da bi nakon prvog ciklusa izborila A diviziju. Dva puta pojavili su se na Evropskim prvenstvima. Ipak, utisak je da kvalitet kakav Crna Gora ima kada su košarkaši u pitanju nije na najbolji način iskorišten. S druge strane, košarkašice su redovni učesnik evropskih prvenstava, a dva puta su zaustavljene u četvrtfinalu. 

Kada je odbojka u pitanju, muška odbojkaška reprezentacija napravila je najveći uspjeh, osvajanjem Evropske lige, 2014. godine. 

Fudbaleri su krenuli 24. marta 2007. godine. Selekcija predvođena Mirkom Vučinićem stigla je do baraža za Evropsko prvenstvo 2011. godine, ali je tada bolja bila selekcija Češke. Ostaće upamćeni dueli protiv Engleske, kada se Crna Gora ravnopravno nosila sa selekcijom koja je "kolijevka fudbala". Tada je Crna Gora bila na 16. mjestu na rang listi FIFA-e. S novim selektorom Ljubišom Tumbakovićem, "sokolovi" u septembru kreću u kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2018. godine. 

Od pojedinačnih sportista, džudista Srđan Mrvaljević je 2012. godine postao vicešampion u Parizu. Rezultate za poštovanje imali su i bokseri i kik bokseri. 

Rezultati za poštovanje

Da je Crna Gora ostvarila rezultate za ponos u protekloj deceniji, saglasan je Andrija Popović, potpredsjednik crnogorskog olimpijskog komiteta. 

"Nesporni su sjajni rezultati naših sportista, posebno u kolektivnim sportovima u proteklih 10 godina i posebno u odnosu na gabarite države, oni su za ponos. Treba podsjetiti da je Crna Gora na Olimpijskim igrama u Londonu 2012. godine imala 33 kvalifikovanih sportista, što je bio svjetski rekord u odnosu na broj stanovnika. Slično će biti i u Rio de Žaneiru ovog ljeta, a već imamo 29 sportista sa olimpijskom vizom", kaže Popović u izjavi za AA. 

Uprkos dobrim rezultatima, kao jedan od problema sa kojim se suočava crnogorski sport jeste infrastruktura. 

"To je i najveći problem našeg sporta, iako kao mala država nemamo veliku ekonomsku moć,ali nam je i strategija razvoja sporta dosta loša, to se najbolje vidi na primjeru Podgorice kao glavnog grada koji nema zatvoreni bazen, ali ni atletsku stazu. Zbog toga su nam bazični sportovi, gimnastika i plivanje, a nešto manje atletika na niskom nivou, što je posebno zabrinjavajuće, jer bez bazičnih sportova teško da dugoročno možemo razvijati ostale sportove", kaže Popović. 

On apeluje da se hitno oformi Ministarstvo sporta u Vladu Crne Gore, kao poseban resor. 

"To bi bila jedina garancija da će sport kao nesporno naš najveći brend imati uslove za nesmetan razvoj u odnosu na potencijal. U protivnom, sve teže ćemo se nositi na sportskom polju s ostalim državama", ističe Popović. 

Anadolija