Ovo je tekst telegrama koji je pjesnik i drugi  laureat nagrade Risto Ratković uputio tadašnjem predsjedniku Opštine Bijelo Polje na vijest da je Radovan Karadžić dobio ovu nagradu. Brković je, kada je Karadžić dobio nagradu sa imenom Rista Ratkovića, svoju vratio. Odrekao se.

Više od dvije decenije potom, na istu adresu na koju je stigao i Brkovićev telegram, stigla je i peticija u kojoj se traži da se Karadžiću nagrada oduzme. U te dvije decenije štošta se promijenilo ali i ništa nije.

-Nagradu su četniku i ratnom zločincu Radovanu Karadžiću tada dodijelili crnogorski četnici, njegovi istomišljenici u gradu u kojem je većinski muslimanski živalj. Kada sam to čuo ja sam svoju plaketu poslao poštom za Bijelo Polje i tadašnjem predsjedniku uputio telegram koji i dalje postoji- kaže za Kodex pjesnik i pisac Jevrem Brković.

Brkovića su u vraćanju nagrade pratili i još neki njeni dobitnici, poput Sretena Perovića ili Marka Vešovića koji je i odbio da je primi 2008. godine. Radovan je svoju dobio 1993. godine. Tada je nagrada Risto Ratković bila prestižna iako je bila opštinska, kaže Jevrem Brković. Ili bolje reći do tada, iako je u međuvremenu postala državno priznanje.

Sa tim je i aktuelni predsjednik Opštine Bijelo Polje ispratio peticiju građana koju je dobio, a u kojoj stoji  „Decenijama čekamo da Ministarstvo kulture Crne Gore, lokalna uprava Bijelog Polja i JU “Ratkovićeve večeri poezije” učine civilizacijski iskorak i oduzmu nagradu Radovanu Karadžiću, te tako isprave nepravdu nanesenu Crnoj Gori, Bijelom Polju i velikom pjesniku Ristu Ratkoviću.” Predsjednik se oglasio nenadležnim, sad je sve u rukama Ministarstva kulture.

-Mora da reaguje i Opština na ovu peticiju. Može i Opština da zauzme stav, jer je to u to vrijeme bila opštinska nagrada. A treba pritisnuti i Ministarstvo kulture i ministra Goranovića, da se konačno oglase o ovome i da se ratnom zločincu oduzme nagrada, a Ristu Ratkoviću vrati dostojanstvo- kaže za Kodex Jevrem Brković.

Te ratne 1993. godine kada je Radovan Karadžić, psihijatar, predsjednik Republike Srpske u jeku rata u BiH, i pjesnik koji je u poslijeratnom skrivanju pisao priče za djecu dobio nagradu, predsjednik žirija bio je Ranko Jovović, pjesnik i tadašnji poslanik Narodne stranke, a članovi Želidrag Nikčević, pjesnik i tada portparol Naradne stranke, i Stevan Kordic, koji je nakon toga, ili zahvaljujući tome, izabran za direktora Crnogorskog narodnog pozorišta.

Već sami sastav žirija govori a tadašnjem političkom angažmanu koji je pratio dodjelu ove nagrade. Više od dvije decenije potom, mi ćutimo. Nadležni možda i u strahu da bi se njihovo činjenje opet moglo okarakterisati kao političko. Ali i to ima logike, jednu političku odluku može da smijeni samo druga, ovaj put ispravna. Jer je ovo priča o pjesnicima, i o jednom telegramu čiji tekst i dalje važi.