Mitrovdanske zadušnice uvijek padaju u subotu, prije velikog praznika Mitrovdana, posvećenog Svetom Velikomučeniku Dimitriju, koji se slavi 8. novembra.

Na današnji dan pravoslavni vjernici bi trebalo da se sjete svojih preminulih rođaka i prijatelja, da im posjete grob ili makar da za njih zapale svijeću u crkvi i sjete se lijepih trenutaka koje su zajedno proveli. U našem narodu se smatra da je veliko nepoštovanje prema mrtvima to ne učiniti.

Nekada su se Mitrovdanske zadušnice zvale i „zatvorene“, zbog vjerovanja da se  na današnji dan zatvaraju grobovi koje je tokom ljetnjih zadušnica otvorio Sveti Petar.

Na groblje se izlazi što ranije, a obično se prvo ide na liturgiju u crkvu, gdje sveštenik vinom preliva žito, pa se zatim ide na groblje. Obično se pozove i sveštenik da tamjanom okadi grob i da očita molitvu za preminule.

Običaj je u mnogim krajevima da se na zadušnice iznosi hrana na groblje, pa se razdijeli sirotinji i svima drugima koji se tu nađu, za spas duše pokojnika. Kako Mitrovdanske zadušnice ne padaju u vrijeme posta, na groblje se nose kolači, rakija, žito, vino... Običaj je da tu hranu pripreme žene.

Smatra se da na zadušnice ne valja odbiti nikoga i da bi trebalo dijeliti milostinju i činiti dobra djela. Zbog toga nikako nemojte nekoga odbiti danas, čak ni nepoznatu osobu, a kamoli ga otjerati od groba. Na današnji dan se smatra da su svi jednaki.

Takođe postoji običaj da se na groblje ili u crkvu nosi onoliko svijeća koliko se mrtvih pominje.

Zena Blic