Srpska pravoslavna crkva sjutra obilježava Časne verige, dan kada je kralj Irod okovao Svetog apostola Petra. Verige u koje je Sveti Petar bio okovan hrišćani su kasnije godinama čuvali, vjerujući da su čudotvorne i da donose izlečenje svakome ko ih dotakne.

Po narodnom vjerovanju od Verižnica (Časnih Veriga) nastaje blaže vrijeme, jer Bog usijanim verigama počinje da zagrijava zemlju. U mnogim mjestima, Verige se smatraju za veliki praznik.

Kosovsko stanovništvo praznuje Verižnjake zbog kuge, a stočari ih praznuju zbog stoke. Takođe, ko nosi odijelo koje je šiveno na Časne Verige, vjeruje se da će poginuti od groma.

Iako nijesu crveno slovo u kalendaru Srpske pravoslavne crkve, Časne verige spadaju među deset najvećih slava.

Ovaj praznik obilježavaju čak i oni kojima nije slava, jer se smatra lošom srećom ako se ne proslavi dan koji označava vezivanje za kuću i blagostanje svih u domaćinstvu.

Časne verige se u srpskom narodu nazivaju još i “Verižnjaci”, “Verižice”, “Kuke i verige”. 

Odmah poslije smrti Isusa Hrista i vaznesenja počinje proganjanje hrišćana koje je trajalo više od tri stotine godina. Carev namjesnik Irod, upravnik Galileje, pogubi Jakova, brata Jovanovog i, na podsticanje Jevreja, zapovijedi da uhvate Petra i bace ga u tamnicu.

Petar je u tamnici spavao okovan između dva vojnika, i noć pred izvođenje na sud, zasvijetli se cijela tamnica i anđeo kucnu Petru po rebrima, probudi ga pa mu reče: “Ustani, obuj se i opaši se, pa hajde sa mnom”.

Petar ustade, a okovi mu spadoše s nogu pa pođe s anđelom. Vojnici su spavali kao mrtvi, pa anđeo provede Petra pored straže, a kad su došli do gvozdene gradske kapije, ona se sama otvori i tako se Petar oslobodi zatvora, i vjerovatne smrti.

Telegraf