Uspjeli su da prežive zahvaljujući mineralima kao što su gvožđe i mangan, ističe direktorka Nasinog astrobiološkog instituta Penelopi Boston.

„To su superživa bića“, navela je naučnica, predstavljajući to otkriće na naučnoj konferenciji u Bostonu.

Ukoliko bude potvrđeno, to će biti još jedan primjer kako mikroorganizmi mogu da prežive u ekstremnim uslovima.

Poslije devet godina rada, naučnici planiraju i dodatne genetske testove tih mikroba koji su oživjeli u laboratoriji. Njihova starost je utvrđena analizom vrste i brzine rasta kristala.

Tih 40 vrsta mikroorganizama, i neki virusi, toliko su čudni da su njihovi najbliži rođaci genetski drugačiji bar za deset odsto, što je ravno razlici između ljudi i pečuraka, rekla je Penelopi Boston.

Pećine Najka, u kojima je napušteni rudnik olova i cinka, nalaze se na dubini od 800 metara pod površinom tla. Te pećine čiji su zidovi od gvožđa su prije početka rudarstva bile potpuno odsječene od spoljnog svijeta.

U pećinama je toliko vruće da su nazvane „paklenim“, a naučnici su morali da nose zaštitna odijela nalik kosmonautskim, uz dodatak pakovanja leda. Odijelima su nastojali i da spriječe kontaminaciju pećine spoljašnjim životom.

Zbog nesnosne vrućine, naučnici su na nalazištu radili u smjenama od po svega 20 minuta, a zatim se povlačili na odmor u „hladniji“ dio pećine, gdje je temperatura „svega“ 38 stepeni Celzijusa.

Penelopi Boston širom svijeta proučava mikrobe koji se hrane bakar-sulfatom – „plavim kamenom“ – i smatra ih „skoro neuništivim“ dokazom otpornosti života na Zemlji.

Beta/AP