Zahtjevne numere
Program koji je bio ispunjen uvertirama, arijama i duetima pružio je dovoljno prostora kako solistima, tako i orkestru da se iskažu kroz kraće, ali vrlo zahtijevne numere, donoseći različite stilove i karaktere djela.
Na koncertu su izvedene uvertire: Karmen, Žorža Bizea, Nabuko i Moć sudbine, Đuzepea Verdija i intermeco iz najpoznatije jednočine opere Pjetra Maskanjija, Kavalerija rustikana (Seosko viteštvo), koja je za vrijeme kompozitorovog života prikazana preko četrnaest hiljada puta. Vjera Miranović-Mikić tumačila je ariju Grofice iz opere Figarova ženidba, Volfganga Amadeusa Mocarta, Rusalke iz opere Rusalka, Antonjina Dvoržaka, Danice iz Balkanske carice, Dionizija de Sarna san Đorđa, ariju iz II čina Madam Baterflaj i O mio babbino caro (O moj dragi tata) iz opere Đani Skiki, Đakoma Pučinija. Sa druge strane, Hon Li je izveo ariju Kavaradosija iz opere Toska i Ne sun dorma (Niko ne može spavati) iz opere Turandot, Đakoma Pučinija. Kompatibilnost glasova i dobru saradnju Vjera Miranović-Mikić i Hon Li su demonstrirali tumačeći duete iz opera Đakoma Pučinija Toske i Kavaradosija iz Toske i Mimi i Rodolfa iz opere Boemi.
Sugestivna energija
Na samom početku koncerta, sugestivna i nesputana energija maestra Miroslava Homena, dugogodišnjeg direktora Opere Narodnog pozorišta u Sarajevu i profesora na Muzičkim akademijama u Sarajevu i Puli, doprinijela je poletnom tumačenju uvertire za operu Karmen. Tako su u interpretaciji crnogorskih simfoničara do izražaja došli komični elementi i razigrani, španski zvučni kolorit. Potom se orkestru pridružila istaknuta crnogorska umjetnica, Vjera Miranović-Mikić koja je u svojoj dugogodišnjoj karijeri tumačila najzahtjevnije uloge operskog repertoara. Na momente uzdržanog izraza, kroz izvođenje arija Grofice i Rusalke, napravila je jasnu distinkciju u tumačenju bufo opere (Figarova ženidba) i muzičke drame sa bajkovitim sadržajem (Rusalka). Nakon izvođenja ove dvije arije, na scenu je stupio Hon Li, dobitnik prestižne nagrade Oskar Danon. Ovaj umjetnik, voluminoznog glasa i izvanredne izražajnosti dočarao je lik Kavaradosija tumačeći najzahtjevniju ariju iz trećeg čina Toske, koja je paradigmatski primjer verizma u muzici. Kroz nadahnutu interpretaciju orkestra i soliste verizam je ostvaren efektnom gradacijom melodijskog i dinamičkog parametra. U istom maniru izveden je i duet iz Toske, u kome su melodije širokog daha u potpunosti dočarale jedan od dva zapleta (ljubavni i politički) romantične melodrame u tri čina. Na izvođenje ove kompozicije nadovezalo se odlično izvođenje uvertire Nabuko, Đuzepea Verdija, u stvari potpuri najznačajnijih tema iz ove opere ostvareno podcrtavanjem velikih dinamičkih kontrasta i gradacija.
Muzičke odlike
I u drugom dijelu koncertne večeri smjenjivale su se numere kroz koje su razotkrivane najbitnije muzičke odlike, različiti karakteri operskih likova i raskoš glasovnih mogućnosti Vjere Miranović-Mikić i Hona Lija. Naročito uspiješno je bilo izvođenje arije iz opere Turandot, tenora Hona Lija, koji je izuzetnim vokalnim sposobnostima i nesputanom harizmom zajedno sa orkestrom ostvario jedan od najuspješnijih trenutaka večeri.
Na kraju koncerta, duetom iz opere Boemi, u kojem se prožimaju romantični, realistični i impresionistički elementi sa, na momente, prenaglašenim „lirizmom“ bogatim koloritom uspješno je zaokruženo veče u kojem su oboje solista, a posebno maestro Homen, pokazali svu ljepotu operske muzike.
(Izvor:Pobjeda)
