Oblaci nemaju samo veliku važnost za klimu i egzistenciju ljudi, oni osim toga svojim raznolikim oblicima i fascinantnim optičkim efektima nude visok stepen estetske privlačnosti. Od poetskih metafora se vrlo brzo pretvaraju u znakove nadolazeće opasnosti, a u posmatračima pobuđuju najrazličitije osjećaje, od idiličnih i romantičnih, do osjećaja melanholije ili straha.
Od 1800. godine umjetnici se sve više posvećuju realističnom prikazu oblaka, a najpoznatiji slikari njemačkog romantizma koji su se bavili temom oblaka su Kasper Dejvid Fridrih i Karl Gustav Karus.
Englez Vilijam Tarner se takođe bavio studijama oblaka, a učestao su motiv i kod impresionista kao što su Klod Mone i Alfred Sisli. Ekspresionista Emil Nold, takođe je koristio oblake kao motiv svojih radova, a i nadrealista Rene Magrit, često je eksperimentisao s njima.
(Izvor:RTCG)