Način prenošenja infekcije helikobakterijom nije potpuno istražen, ali sva dosadašnja saznanja pokazuju da se infekcija prenosi direktno od zaražene osobe na zdravu osobu, i to na tri načina: oralno-oralnim, gastro-oralnim i fekalno-oralnim putem. 

Prema riječima dr Miodraga Slovića, gastroenterologa u Kliničko-bolničkom centru Zemun, usna duplja bi mogla da bude rezervoar, pa je prenos bakterije moguć i putem poljupca! 

"Gastro-oralni put prenošenja infekcije moguć je i kod povraćanja inficirane osobe jer je dokazano da povraćeni sadržaj sadrži velike količine bakterija. Feko-oralni put prenošenja infekcije je takođe moguć, ako ne i presudan, s obzirom na to da se ova bakterija može naći i kultivisati iz uzoraka stolice zaraženih osoba." 

Nakon inficiranja, helikobakter pilori naseljava sredinu u želudačnoj sluznici i tu opstaje i pored nepovoljnih uslova. Međutim, organizam domaćina ne uspijeva da eliminiše ovaj mikroorganizam. 

Jednom nastala infekcija, ukoliko se ne liječi, traje decenijama, vjerovatno i cijelog života. Kod većine inficiranih, međutim, ne dolazi do pojave simptoma oboljenja, dok se kod malog broja razvija simptomatski gastritis, peptička ulkusna bolest, karcinom želuca i MALT limfom. 

"Da li će se razviti bolest zavisi od više faktora", objašnjava dr Slović. 

"Sa jedne strane od sposobnosti bakterije, od sojeva i podvrsta bakterija, njihove virulencije i patogenosti, a sa druge strane od faktora sredine (stres, higijenske i dijetetske navike, prekomjerna upotreba alkohola, dejstvo toksina neispravnih namirnica), upotrebe antizapaljenskih ljekova, zatim, od osobina domaćina (starosna dob, druga stanja i bolesti), odbrambenih snaga organizma, kvaliteta zaštitnih slojeva sluznice želuca."

Zahvaljujući velikoj regeneratornoj sposobnosti, oštećena sluznica želuca se najčešće obnovi u potpunosti. Kada je uticaj štetnih faktora udružen sa helikobakter infekcijom i dejstvo produženo, samoobnavljanje je onemogućeno, pa dolazi do ozbiljnijih promjena sluznice i do pojave gastritisa i čira. 

"Zašto neki imaju gastritis, drugi čir, a neki nijednu od ovih bolesti, nije razjašnjeno", kaže dr Slović. 

Kod oko 20 odsto pacijenata tegobe nestaju nakon izliječene infekcije. Preostali zahtjevaju dalju terapiju antisekretornim ljekovima ili prokineticima. Ako se čir javi poslije nekog vremena, znači da je ponovo došlo do infekcije bakterijom. To se najčešće dešava u prvih godinu dana poslije terapije. 

"Procijenjuje se da oko 10 odsto pacijenata nakon terapije ne bude potpuno izliječeno, i u tom slučaju neophodno je promijeniti protokol i uvesti nove medikamente: najmanje jedan antibiotik različit od onih koji su se koristili za liječenje tokom prvog tretmana", objašnjava dr Slović, prenose Novosti.