Ističe da je stagnacija u regionalnoj saradnji tokom 2016. godine ugrozila dalji razvoj regiona, a ugrozila je i strategiju evrointegracije Srbije, jer odnosi sa susjedima su jedan od prioriteta EU.

Ona je, govoreći o odnosima između Srbije i Crne Gore, ocijenila da je politička korektnost jedno vrijeme karakterisala međudržavne odnose Srbije i Crne Gore na najvišem nivou otkako je (2012) vlast osvojila Srpska napredna stranka (SNS).

"Međutim, 2016. godina predstavljala je veliko iskušenje, s obzirom na to da je Crna Gora bila izložena konstantnom pritisku Rusije da odustane od svoje atlantske ambicije i 'zaboravi' NATO. Pritisak, koji je povremeno imao nediplomatske, pa i brutalne forme, podržavan je iznutra antivladinim akcijama crnogorskih rusofila (političkih partija koje se u nacionalnom smislu pretežno deklarišu kao srpske). Moskva je, međutim, očekivala i od Srbije da bude aktivnija u 'ubeđivanju' Podgorice da odustane od sjevernoatlantske 'avanture'", rekla je Biserko za Pobjedu.

Ocijenila je da je pritisak na Crnu Goru, iako je ušla u NATO, i time obezbijedila snažnu međunarodnu podršku, i dalje aktuelan.

"Određeni centri iz Srbije i dalje u tome učestvuju. Teza o ugroženosti Srba u regionu je tema na kojoj se održavaju tenzije sa svim susjedima. Najavljena je i deklaracija o zaštiti srpskog naroda i njegove kulture. Vučić je deklaraciju najavio kao zaštitu srpskog jezika i pisma, kao najbitnijih djelova srpske kulture i, u tom smislu, zaštite srpskog naroda. Podsjećanja radi, priprema za preuređivanje Jugoslavije (kasnije ratove) krenula je upravo preko kulture i navodne ugroženosti srpskog naroda. Zato najavljena deklaracija s pravom nailazi na veliko podozrenje kod susjeda", smatra ona.