Kad je otvorite, pojaviće vam se popis W-Fi pristupnih tačaka na mreži, gdje možete pročitati naziv ulice u kojoj se nalazi ta bežična mreža, potom i informacije o brzini downloada i uploada, a i naziv same pristupne tačke i šifra. Kad nađete najjači signal, u samo nekoliko jednostavnih koraka možete doći do šifre i pristupa Wi-Fiju.

Kako piše N1, kad se želite spojiti na mrežu čiju šifru nemate, tapnete na okruglu plavu tipku, čime pristupate listi sa svim obližnjim dostupnim mrežama kojima možete pristupiti zahvaljujući aplikaciji. Lista sadrži naziv pristupnih tačaka, a u produžetku nude i tipku koja vas vodi u Google Maps, pritiskom na što se pokreće aplikacija Mapsa, koji vam nudi rutu kako doći do te pristupne tačke.

Dodirom na naziv pristupne tačke možete pogledati kakav je protok interneta, tačna adresa te radi li se o restoranu, kafiću ili čemu trećem, kao i samu šifru bežične mreže.

Ipak, ovako lagano „kačenje“ na javne wi-fi mreže nosi svoje rizike.