Operativci Agencije za nacionalnu bezbjednost (ANB) koji se bave ovom problematikom, non-stop prate kretanje registrovanih selefija. Na teritoriji Crne Gore najviše je umjerenih selefija – 160, 60 osoba podržava džihad, dok Tekfir grupa broji 45 članova.

Umjerena frakcija selefija zagovara institucionalni prodor u Islamsku zajednicu. Oni organizuju razne kurseve i humanitarne skupove i bave se podsticanjem aktivizma kod mladih. Na njihovim skupovima često gostuju i selefijski profesori iz Irana i Saudijske Arabije. Najviše ovakvih organizacija djeluju u Rožajama, Pljevljima, Baru i Podgorici.

Uglavnom su povezani sa njemačkim i austrijskim fondacijama i paradžamatima u regionu.

Najveći broj džihadista registrovan je na području Rožaja, Plava i Ulcinja, a bezbjednosne službe su pratile više njihovih skupova na Velikoj plaži u Ulcinju, gdje su dočekivali zagovornike ISIL-a.

Takozvana Tekfir grupa je zadužena za “ostranjivanje” muslimana koji se smatraju nevjernicima. Tekfir je riječ arapskog porijekla koji označava nevjernika ili otpadnika od islama. Ako se povuče paralela sa hrišćanstvom, to bi bilo slično anatemisanju. Tekfir je inače legalan šerijatski propis, ali se samo izvodi po određenim pravilima. Međutim to nije slučaj sa Tekfir grupom u Crnoj Gori.

Prema procjeni bezbjednosnih službi u Crnoj Gori djeluje još frakcija pobornika selefizma, ali se radi o beznačajnom broju.Selefijska teologija zastupa puritansko i pravno stajalište  u stvarima vjere u religijskom praksi. Selefije vjeruju da je njihov zadatak da vrate islam u stanje kakvo je bilo u doba Pravednih kalifa.

Ovim problemom nedavno se bavio i Američki centar za borbu protiv terorizma. Oni procjenjuju da na Balkanu djeluju više od stotinu islamističkih ćelija, a centri za obuku džihadista locirani su u Ulcinju,  Gusinju i Plavu.

Opasnost je, kako smatraju, najizraženija u Bosni i Hercegovini, ali su centri za vrbovanje otkriveni i na području riječke i splitske opštine.

Prema istraživanjima tog centra, dva najopasnija regrutna centra nalaze se u Zenici i Sarajevu, a kao najveće uporište vehabija označili su Gornju Maoču u BiH.