Pripreme za gradnju počele su neposredno nakon Drugog svjetskog rata. Već 1946. godine arhitekta Nikola Dobrović izradio je prvu skicu urbanističke regulacije Novog Beograda, koja je poslužila kao osnova za raspisivanje daljih konkursa, a već naredne godine u ataru sela Bežanija osnovana je Centralna livnica, koja je 1949. godine pretvorena u preduzeće „Metalski zavod Aleksandar Ranković“. Ovo preduzeće je 1954. preimenovano u Industriju traktora i mašina – ITM.

U gradnji Novog Beograda 1948. godine učestvovalo je pet hiljada omladinaca radnih bragada iz cijele Jugoslavije. Prvu fazu radova činilo je postavljanje temelja Palate federacije, a na ovom projektu bile su angažovane arhitekte VladimirPotočnjak, Dragica Perak, Zlatko Nojman i Anton Urlih.

Izgradnja stambenog bloka u Tošinom bunaru bila je projekat arhitekte Vida Vrbanića, dok su za projektovanje hotela „Jugoslavija“ bili angažovani arhitekte Mladen Kauzlarić, Lavoslav Horvat i Kazimir Ostrogović.

Već naredne godine gradnji su se priključile još 22 omladinske i 22 frontovske brigade koje je činilo oko 33.000 omladinaca i omladinki i 25.000 frontovaca. Tokom 1949. godine selo Bežanija izdvojeno pripojeno području grada Beograda, nakon što je izdvojeno iz sastava Zemuna.

Generalni urbanistički plan Beograda izrađen je 1950. godine, a na Novom Beogradu osnovan je X gradski rejon, koji je 1952. godine pretvoren u opštinu Novi Beograd.

Prva osnovna škola osnovana je 1950. godine i nosila je naziv „Jedanaesta osnovna škola X gradskog reona“, a bila je smještena u današnjem Bloku 4.

Život u Opštini Novi Beograd postao je dinamičniji već u maju 1952. godine kada je ova gradska jedinica imala oko osam hiljada stanovnika. Prvi izbori za odbornike u Narodni odbor opšrtine Novi Beograd održani su 23. novembra iste godine, dok je 5. decembra održana prva sjednica Narodnog odbora.

(Izvor:Pobjeda)