Četvrto kolo edicije “Deset vjekova srpske književnosti“
SARADNjA Miro Vuksanović i Manojlo Vukotić u utorak u redakciji “Novosti”

Prekretnički domet u literaturi tog doba

Četvrto kolo edicije “Deset vjekova srpske književnosti“

Naša osnovna namjera je da iz tih deset vjekova odaberemo ono što predstavlja najbolji, najznačajniji, prekretnički domet u literaturi tog doba - kaže Miro Vuksanović, glavni i odgovorni urednik Matice srpske

ČETVRTO kolo antologijske edicije “Deset vjekova srpske književnosti” izdavačkog centra Matice srpske upravo je izašlo iz štampe. Novih deset knjiga iz zlatnog presjeka pisane riječi na srpskom jeziku, od Svetog Save do danas, čine djela Jovana Dučića, Vojislava Ilića, Milovana Đilasa, Svetolika Rankovića, Branislava Nušića, Simeona Piščevića, Vladana Desnice, kao i “Lirsko-epske narodne pjesme”, “Stara srpska poezija: zapisi i natpisi, arenge” i “Knjiga o Zmaju” Laze Kostića.

Naša osnovna namjera je da iz svih vremenskih perioda, iz tih deset vjekova, odaberemo ono što predstavlja najbolji, najznačajniji, prekretnički domet u literaturi tog doba - kazao je Miro Vuksanović, glavni i odgovorni urednik Izdavačkog centra Matice srpske. Jedan od prvih primjeraka novog desetoknjižja Vuksanović je u utorak podario Kompaniji “Novosti”, koja je od prvog kola medijski pokrovitelj ove velike edicije.

U dosadašnja tri kola objavljeno je 30 knjiga iz svih oblasti gdje se na srpskom jeziku mislilo, govorilo i pisalo. Djela su rađena po određenom modelu. Svaka knjiga ima novi predgovor, antologijski izbor tekstova, hronologiju, selektivnu bibliografiju, rječnik manje poznatih riječi i pojmova i kritičke tekstove o piscu, odnosno, izabranoj knjizi, koji su ranije napisani.

Vuksanović kaže da su u Matici srpskoj zadovoljni prijemom prethodnih edicija. Kada se u ovim okolnostima, u zemlji i inostranstvu godišnje proda oko 500 primeraka, to se po njegovim rečima, može smatrati velikim uspjehom.

- Mi nismo rekli da je to antologija, već antologijska edicija. Jer, naša namjera nije da uspostavimo kanon u književnosti, da se proglasi neka vrijednost jednom zasvagda. To ne može da uradi ni pojedinac, ni grupa, vrijednost nečega može da utvrdi samo vrijeme. Jedino ono što je opstalo kroz vrijeme može se smatrati opštim dobrom - objašnjava Vuksanović i dodaje da se edicija ovakvog formata odavno nije pojavila u srpskoj književnosti.

(Izvor:Večernje novosti)