Nama bi trebalo da znači činjenica da smo u svjetskom vrhu po broju samoubistava iako posljednjh godina taj talas splašnjava. Isto bi nam trebalo da znači i činjenica da svojim razumijevanjem ili osudom samog čina samoubistva ne doprinosimo da se ta brojka smanji. Društvo bi moralo da se agilnije bori sa ovom pojavom ako ni zbog čega a ono zbog činjenice da se među faktorima koji nekog podstiču na samoubistvo nalazi dosta onih koji se definišu kao društvene okolnosti.

“Uzroci samoubistva mogu biti brojni i složeni. Mogu biti medicinski, društveni, filozofski, religiozni…Neki govore da postoje racionalna i iracionalna samoubistva. Iracionalna su posljedica duševnih poremećaja a racionalna se dešavaju kada ljudi podvlače crtu. Kada su stari pa ne žele da drugom budu teret, kada su smrtno bolesni pa ne žele da u svojoj bolesti očajavaju danima ili mjesecima. Neki govore da samoubica u sebi mora imati klicu za to ali su uvijek okolnosti te koje ga navedu da izvrši sam čin.” Prof. dr. Mirko Peković, neuropsihijatar, kaže za Kodex.

Krajem prošle godine u Crnoj Gori je predstavljena Studija o mentalnom zdravlju u kojoj je konstatovano da suicid nije vezan samo za bolest. Sve je više mladih u Crnoj Gori koji izvrše ili pokušaju da izvrše samoubistvo a da prije toga nijesu pokazivali znake duševnog oboljenja ili mentalnog poremećaja.

Suicid je u posljednje vrijeme prisutan i kod vrlo mladih osoba koje imaju problema sa depresijom ili koriste psihoaktivne supstance. Tako smo zabilježili i nekoliko samoubistava koja su izvršili maloljetnici. Ipak, najveći broj samoubistava imali smo u periodu devedesetih.

„Zadnjih godina stopa samoubistava u Crnoj Gori splašnjava što nam govori da društvene okolnosti znaju da dovedu do samoubistva. Društvena patologija, ekonomska tranzicija i rušenje postojećih svjetonazora, moralna i materijalna degradacija tokom perioda sa kraja prošlog i početka ovog vijeka može se smatrati odgovornom i za izuzetno visoku stopu samoubistava u tom periodu.“ kaže za Kodex Prof. dr. Mirko Peković, neuropsihijatar.

Ako je to kolektivno ludilo u kojem smo bili dug vremenski period moglo doprinijeti visokoj stopi samoubistava danas su to najčešće komplikovani i međusobno povezani uzroci, od mentalnih poremećaja do teške materijalne situacije. Nesreća nikad ne dolazi sama, što naš narod zna da kaže. Tu je i neizbježna depresija, jedan od najvećih problema u današnjem svijetu, a u prilog tome da je i u našoj zemlji jako izražena govori činjenica da su antidepresivi među tri najprodavanija lijeka po podacima Montefarma.

Dvije trećine crnogorskih samoubica to čini vješanjem, ostatak utapanjem ili upotrebom vatrenog oružja, kaže statistika. Statistika još tvrdi i da je trenutna stopa samoubistava u Crnoj Gori 17 na 100 hiljada stanovnika. To se smatra visokom stopom ali nije ništa u poređenju sa prethodnim godinama kada je bila i preko 25 samoubistava na 100 hiljada stanovnika. Statistika kaže da svaki treći dan u Crnoj Gori neko sebi oduzme život.