"U “maniru” čopora, i po načinu i po sadržaju, oglasila se juče stranka predśednika Skupštine Crne Gore da ućutka i bestidno omalovaži najpoznatijega crnogorskog kolumnistu Andreja Nikolaidisa, borca za građansku društvenu emancipaciju, dobitnika Evropske nagrade za književnost i regionalno poznatog i nagrađivanog pisca.

A nije im prvi put! Kao podmladak stranke koju je u krvavom raspadu Jugoslavije osnovao Slobodan Milošević, Bečićevi propagandni jurišnici pokazuju da su dorasli svome političkom uzoru.

Pod antifašističkim ispraznim parolama oni se brutalno ostrvljuju na antifašiste; promovišući vrijednosti zapadnoga društva oni koaliraju s deklarisanim četničkim vojvodama; osuđujući genocid oni odbijaju glasati za smjenu ministra koji taj genocid negira; promovišući srpsko-crnogorsko pomirenje oni siju mržnju protiv srpskih intelektualaca poznatih po borbi protiv velikosrpske ideologije i neofašizma.

Kao što je krvavi rat za Veliku Srbiju Slobodan Milošević vodio pod parolom za očuvanje Jugoslavije, tako i Demokrate Alekse Bečića svoj podanički srpski kleronacionalizam maskiraju demagogijom o pomirenju i prevazilaženju podjela.

Za svoje propagandne potrebe posegnuće i za zloupotrebom grobova srebreničkih žrtava velikosrpske genocidne politike, koju žele abolirati prikazujući je kao krivicu i grijeh pojedinca. Zaboravljaju pritom da su prije svega nekoliko mjeseci upravo predstavnici njihove partije, Demokrata – da se ne zaboravi, baš po tome pojedincu Ratku Mladiću htjeli imenovati jednu ulicu u Beranama! I od te namjere nijesu odustali zato što je Ratko Mladić u ime velikosrpske ideologije izvršio genocid u Srebrenici. Baš zbog toga genocida htjeli su je po njemu i nazvati.

Odustali su zato što nije ispunjen formalni uslov za imenovanje ulice, što nije prošlo dvadeset godina od smrti imenovanog “junaka”.

Što je kriv Andrej Nikolaidis? Kriv je što se svaki njegov tekst uzdiže kao moralna planina iznad demagoških, politikantskih potreba Bečićeva demokratskog čopora rastrzanog između verbalnog evropejstva i stvarnog kleronacionalizma.

Staljinističkim metodama javnoga šikaniranja novinara, intelektualaca, pisaca i kritičara svoje politike Bečićeve Demokrate pokazuju da su i danas ono što su bili na dan osnivanja – predstavnici više od vijek duge sluganske politike za čiji je opstanak neophodna neemancipovana Crna Gora.

Svojim višegodišnjim radom Andrej Nikolaidis zaslužio je poštovanje savremenika i sigurno mjesto na svijetlim stranicama crnogorske istorije među onima koji su svoj život i rad podredili emancipaciji crnogorskoga društva.

Politika koju zastupa Aleksa Bečić i njegove Demokrate nije mrdala sa sramotnih stranica naše istorije, đe su svi naši obrijani i neobrijani kvislinzi i kolaboracionisti", navodi se u pismu koje potpisuju:

Boban Batrićević,

Nemanja Batrićević,

Miodrag Vlahović,

Milivoj Bešlin,

Adnan Čirgić,

Sead Čirgić,

Aleksandar Čogurić,

Radovan Damjanović,

Irena Delja,

Čedomir Drašković,

Nada Drašković,

Nela Savković Vukčević,

Boris Đurović,

Ljubo Filipović,

Hajdana Huter,

Slobodan Jovanović,

Tanja Jović,

Sofija Kalezić,

Atvija Kerović,

Vesna Kilibarda,

Olivera Komar,

Isidora Kovačević,

Sava Kovačević,

Janko Ljumović,

Boris Marinović,

Milan Marković,

Branislav Marović,

Aldin Metanović,

Milorad Nikčević,

Tamara Nikčević,

Sanja Orlandić,

Sreten Vujović,

Marija Krivokapić,

Senad Pećanin,

Dragan B. Perović,

Milorad Popović,

Nikola Popović,

Vukić Pulević,

Aleksandar Radoman,

Aleksandra Radoman Kovačević,

Vasko Raičević,

Jadranka Selhanović,

Đorđe Šćepović,

Darko Šuković ,

Tanja Šuković,

Jelena Šušanj ,

Olivera Todorović,

Stefan Todorović,

Rajko Todorović Todor,

Dragana Tripković,

Sanja Vojinović,

Vladimir Vojinović,

Novica Vujović,

Lida Vukmanović Tabaš,

Aleksandar Saša Zeković,

Momo Zeković