Oluja koja je poznata po tome što je prati izbacivanje koronalne mase detektovana je u subotu. 

Solarna oluja se javlja kada dođe do intenzivnog naleta zračenja koje nastaje uslijed oslobađanja magnetne energije povezane sa Sunčevim pjegama, navodi NASA.

Ove vrste geomagnetnih oluja rangirane su na skali od G1 do G5 (pri čemu je jedna najniže snage, a pet - najviše).

Iako je Nacionalna uprava za okeane i atmosferu upozorila da bi oluja mogla dostići kategoriju G2 (koja je umjereno jaka), ona ipak može uzrokovati probleme kao što su problemi sa elektro-mrežama, a miljarde ljudi mogu imati probleme u sistemima za komunikaciju.

Takođe, očekivana "baklja" bi mogla da utiče na kretanje svemirskih letjelica, i da uzrokuje probleme sa orijentacijom satelita.

Očekuje se da će se efekti oluje već osjetiti 11. oktobra kasno popodne i uveče, ali i tokom 12. oktobra, prenosi britanski Independent.

Kao rezultat oluje, svjetlost na nebu može se vidjeti večeras iznad Njujorka ali i na krajnjem sjeveru Britanije. Ipak, zbog prisustva oblaka, neće biti dobro vidljive.

Osvijetljenost noćnog neba vezana je za magnetne bure i sunčeve pjege, a takođe i pod uticajem je poremećaja Zemljine atmosfere i magnetnog polja.

Iako solarne baklje mogu trajati od nekoliko minuta do nekoliko sati odjednom, ova "aktuelna" solarna baklja očigledno neće biti posljednja jer smo na početku perioda povećane solarne aktivnosti.

Najveća je zabilježena solarna oluja koja je pogodila Zemlju, a koja je nanela ozbiljna oštećenja telegrafskim komunikacijama, pa čak i izazvala iskrenje telegrafskih stubova, a takođe je šokirala i operatere, dogodila se 1859. godine.

Oluja ovakve vrste je zapravo elektromagnetna eksplozija koja nastaje u Sunčevoj atmosferi. Tada se oslobađaju milijarde tona naelektrisanih čestica koje se uz veliko ubrzanje sudaraju sa svakim objektom koji im se nađe na putu. Drugog septembra 1859. godine - to je bila i planeta Zemlja.