Nove ćelije pripadaju vrsti glijalnih ćelija. odnosno ćelija koje podržavaju nervne ćelije, poput astrocita u centralnom nervnom sistemu, odnosno mozgu i kičmenoj moždini. Nazvane neksus glije, nalaze se u izlaznom traktu srca, mjestu gdje se nalaze mnoge urođene srčane mane.

Novi tip ćelija je prvi put pronađen kod zebri, prije nego što je potvrđen i u srcu miševa i ljudi. Eksperimenti na zebri su otkrili da kada su ćelije uklone, broj otkucaja srca se povećava, a kada je genetsko uređivanje blokiralo razvoj glija, otkucaji srca su postali nepravilni.

"Ne znamo u potpunosti funkciju ovih ćelija, ali koncept da ako ih uklonimo, broj otkucaja srca se povećava, može da se poveže sa određenim slučajevima bolesti“, kaže biolog Kodi Smit sa Univerziteta Notr Dam u Indijani.

"Mislim da bi ove glijalne ćelije mogle da imaju prilično važnu ulogu u regulisanju rada srca. Ovo je još jedan primjer kako proučavanje osnovne neurobiologije može da dovede do razumijevanja mnogih različitih poremećaja.“

Pronalaženje neksus glia ćelija zahtijevalo je dosta detektivskog rada. Ranije se smatralo da se glije u obliku zvijezde kao što su astrociti mogu naći samo u mozgu i kičmenoj moždini, iako su "procesi slični glijama“ već uočeni u srcu.

Ćelije u obiku zvijezde su važne za centralni nervni sistem jer pomažu u održavanju ćelijskog okruženja za neurone i obezbjeđuju podršku i hranljive materije za njih. Zbog toga se čini da ih je moguće pronaći i u perifernom nervnom sistemu, zaključili su istraživači.

Različiti tipovi glijalnih ćelija sa svojstvima ćelija u obliku zvezde pronađeni su u drugim organima, uključujući pankreas i pluća, ali njihova funkcija još nije dobro shvaćena. To je naučni tim, u potrazi za novim ćelijama, dovelo do srca.

"Mislila sam da ako bismo mogli da pronađemo novi ćelijski dio kardiovaskularne slagalice, to bi moglo da bude osnova za budući rad“, kaže biolog Nina Kikel-Kuri sa Univerziteta Notr Dam.

Naravno, kombinacija naučnih tehnika, uključujući "time-lapse“ snimanje (tehnika snimanja niza kadrova u određenim intervalima da bi se zabilježile promjene koje se sporo dešavaju) i jednoćelijsko sekvenciranje, otkrila je prisustvo neksus glija u zebri, mišu i ljudskom tkivu, u ćelijama za koje se čini da podržavaju funkciju i regulaciju srca.

Pošto smo tek otkrili ove ćelije, biće potrebno više vremena da saznamo o njihovim ulogama i funkcijama, ali one bi potencijalno mogle da budu povezane sa raznim zdravstvenim stanjima, uključujući nešto što se zove disautonomija, prouzrokovana kvarovima u normalnom radu autonomnog nervnog sistema, odnosno sistem koji mozak koristi za kontrolu nevoljnih fizioloških procesa kao što su srčani ritam i disanje.

Još jedan mogući put za buduća istraživanja je analiza drugih ključnih organa u tijelu u potrazi za ćelijama sličnim neksus glijama, one bi mogle da budu skrivene, tajno pružajući ključnu podršku načinu na koji naši biološki sistemi funkcionišu.

"Za mene je definicija velike nauke nešto što otkrijete, a što otvara nova pitanja, a ovo je, mislim, upravo to“, kaže Smit.

"Otkriće je da sada imamo 100 pitanja za koja nismo ni znali da postoje, pa ih pratimo kako bismo istražili ovaj put koji nikada ranije nije proučavan.

Istraživanje je objavljeno u PLOS Biology.