Nastao u Italiji tokom renesanse, balet se od 15. vijeka lagano širi na ostale zemlje da bi do kraja 18. vijeka počeo da se prikazuje u operama širom Evrope. Sa velikim zakašnjem u Srbiju je stigao dolaskom primabalerine, pedagoga i koreografa slavnog ruskog Marijinskog teatra Jelene Poljakove.

Dvadesetih godina dvadesetog vijeka u Narodnom pozorištu osnovana je glumačko-baletska škola koju je vodila Poljakova kao i Balet pri Operi Narodnog pozorišta.

Iz ove škole ponikle su prve srpske balerine Anica Prelić, Sonja Stanisavljević, Nata Milošević i Nataša Bošković, vrhunska balerina međuratne epohe kojoj je slavna ruska balerina Ana Pavlova prilikom posjete Beogradu 1927.godine prorekla veliku karijeru.

Istorija srpskog baleta ponosno bilježi blistave nastupe Bošković na svjetskoj baletskoj sceni sa trupom "Ana Pavlova" u kojoj je igrala pod imenom primabalerine Kraljevskog Narodnog pozorišta u Beogradu.

Prema riječima koreografa i balerine Aje Jung u jednom trenutku, i to ne tako dugo od samih pocetaka rađanja baleta u Jugoslaviji, Beograd je postao važan centar, bilo je tu značajnih gostovanja, a neki naši baleti su postavljani u isto vrijeme, ili sa malim zakašnjenjem u odnosu na Pariz, Rim, London.

Baletska umjetnost se u Srbiji veoma brzo razvijala zahvaljujući umjetnicima koji su došli iz Rusije, zemlje koja je do danas neprikosnovena svjetska baletska sila, koja je svjetskoj kulturnoj baštini podarila najznačajnije balete, koreografe i igrače.

Uporedo se razvijala i baletska pedagogija koju su takođe u Srbiji začeli ruski baletski umjetnici, vrhunski profesionalci koji su imali svoje privatne baletske škole.

Prva državna baletska škola "Lujo Davičo" osnovana 1947.godine dugo je bila jedina ustanova za školovanje igrača u Srbiji. Nove škole otvaraju se poslije 2000.godine, vode ih najugledniji srpski baletski igrači i koreografi.

"Ako ne znamo, zovemo nekoga ko zna", kaže Jung za koju balet u Srbiji još živi u vremenu oko 1960. godine, "i to više po hodnicima i bifeima, a mnogo manje u baletskoj sali" a strukovna udruženja se još bave njegovanjem stalnog radnog odnosa.

Ona ističe da u svijetu danas nijedan ugovor baletskih igrača ne traje duže od 10 mjeseci, koliko traje pozorišna sezona, tako je i sa glumcima, pjevačima a u našim udruženjima sjede oni kojima stalni radni odnos, sva bolovanja, trudnoće, sigurna penzija, a poslije možda i nacionalni dodatak, beskrajno odgovaraju.

(Izvor:Press)