Rat u Ukrajini u velikoj mjeri komplikuje odluku o imenovanju generalnog sekretara, za koju je potreban konsenzus među liderima 30 zemalja članica NATO-a.

Sledeći generalni sekretar morao bi da balansira u ohrabrivanju zapadnih prestonica da nastave da isporučuju oružje Kijevu i da pojačaju budžetska ulaganja u odbranu, ali da se formalno ne miješaju u sukob između Ukrajine i Rusije.

- Čini se da je došlo vrijeme za svježu krv, rekao je jedan visoki diplomata NATO-a za „Politiko“.

I pored toga, članice NATO-a će se možda ipak odlučiti da na poziciji generalnog sekretara zadrže Stoltenberga.

„Politiko“ piše da se među članicama razmatraju tri opcije.

Prva, koja je najčešće spominjana je reizbor Stoltenberga. Mandat sadašnjeg generalnog sekretara produžen je prošlog marta nakon ruske invazije na Ukrajinu. Mnogi zvaničnici sada vjeruju da je još jedno produženje Stoltenbergovog mandata, najozbiljnija opcija.

U okviru druge opcije, spominju se holandski premijer Mark Rute, premijerka Estonije Kaja Kalas i britanski ministar odbrane Ben Volas.

Treću grupu ređe pominjanih imena čine litvanska premijerka Ingrida Šimonite, predsjednica Slovačke Zuzana Čaputova i predsjednica Evropske komisije Ursula fon der Lajen.

S obzirom da su do sada svi generalni sekretari NATO-a bili muškarci, postoji određena doza pritiska da se na čelnu poziciju Alijanse imenuje žena.

- Vrijeme je za ženu generalnog sekretara. Ako muškarci pokušavaju da zauvijek ostanu na svojim pozicijama, žena nikada neće imati šanse da budu podjednako zastupljene, rekao je visoki diplomata NATO-a.

S druge strane, neke od članica alijanse zalažu se za veću regionalnu zastupljenost. Stoltenberg, koji je na funkciji generalnog sekretara od 2014. godine, bivši je norveški premijer.

Prije Norveške, poziciju šefa NATO-a u skorijoj istoriji držale su Danska, Holandija i Velika Britanija.

Neki vide kandidate iz istočne Evrope kao posebno pogodne kako bi se postigao balans među državama članicama.

Još prije ruske invazije na Ukrajinu, postojala je ideja da alijansa izabere generalnog sekretara iz istočnog krila.

Neki zvaničnici u regionu tvrde da je rat od tada ojačao argumente za nekoga iz zemalja poput Estonije ili Litvanije.

- Godinama su zemlje istočnog krila upozoravale na prijetnje koje su dolazile iz Rusije, rekao je zvaničnik jedne baltičke zemlje i dodao da zemlje istočnog regiona prednjačile u jačanju vojne potrošnje i apelovanju na alijansu da unaprijedi svoju odbranu.

Predsjednica Slovačke Čaputova objedinjuje sve te zahtjeve oko kojih se pregovara – žena je i dolazi iz zemlje istočnog bloka.

Njen portparol je saopštio da je Čaputova fokusirana na svoj trenutni posao, ali da bi odluka da na mjesto generalnog sekretara bude izabran predstavnik Slovačke bio „snažan odraz spoljne i bezbjednosne politike“ koju vodi Bratislava.

Premijerka Estonije Kaja Kalas, iako visoko na listi potencijalnih imena, ranije u novembru je saopštila da je „vjerovatnoća da bude izabrana izuzetno mala“.

Predsjednica Evropske Komisije Ursula fon der Lajen, bivša njemačka ministarka odbrane, jedno je od imena za koje se spekuliše da bi mogla da dobije podršku zapadnih članica, koje ne gledaju sa simpatijama na mogućnosti izbora lidera iz zemalja istočnog krila, ali nije potpuno jasno da li je zainteresovana za tu ulogu.

Na Fon der Lajen se gleda kao na snažnog mogućeg kandidata, i ima velike šanse da bude imenovana, ukoliko ne bude izabrana za drugi mandat na poziciji predsjednice Evropske komisije.

Među ostalim imenima o kojima se spekuliše je i potpredsjednica kanadske vlade Kristija Frilend i ministarka spoljnih poslova Melani Džoli.

Ipak, kažu zvaničnici, pošto se alijansa fokusira na jačanje svoje odbrane, niski vojni troškovi Kanade i njen neevropski status znače da je malo vjerovatno da će neko iz Otave doći na čelnu poziciju NATO-a.