Bolest mu je prvi put dijagnostifikovana 2011. godine, dvaput ju je poijbedio, ali treći put, nažalost, nije uspio.

Trenersko ime je stekao donijevši Dinamu, nakon 24 godine čekanja, u sezoni 1981/82, četvrtu i kasnije će se pokazati posljednju titulu šampiona Jugoslavije.

Sa ’Modrima’ je  naredne sezone uzeo i pehar Kupa Maršala Tita, da bi kasnije u prvenstvima Hrvatske sa klubom iz Maksimira još dva puta (1993. i 2003) prvi presjecao ciljnu vrpcu.

Pod njegovom dirigentskom palicom Grashoper je u sezoni 1983/84. trijumfovo u šampionatu Švajcarske, deceniju ranije odveo je ekipu Siona do trofeja Kupa u toj neutralnoj zemlji, a u uspjehe mu se svakako može upisati i to što je  sačuvao Prištinu u elitnom fudbalskom rangu SFRJ, te uveo tuzlansku Slobodu u Premijer ligu Bosne i Hercegovine.

Mada mu nije donela trofej, njegov najveći trenerski uspjeh je vjerovatno avantura na Mundijalu u Francuskoj 1998. godine kada je reprezentacija Hrvatske pod njegovim vođstvom osvojila treće mjesto. Kao selektor uspio je deceniju kasnije da preporodi reprezentaciju BiH ali mu, ipak, nije pošlo za rukom da preko Portugala u baražu odvede ’Zmajeve’ na Svetsko prvenstvo u Južnoj Africi.