U prvih godinu dana rata poginule su desetine hiljada ljudi, uključujući hiljade civila, milioni su postali izbjeglice, a neki gradovi su potpuno razoreni.

Stručnjaci upozoravaju da bi najveći sukob u Evropi od Drugog svetskog rata mogao da potraje godinama, a sve su veća i strahovanja da bi mogao da izmakne kontroli i preraste u direktan konflikt Rusije i NATO.

Invazija Rusije na Ukrajinu gurnula je svijet u najveću krizu od okončanja Hladnog rata i dovela do krupnih promjena u međunarodnim odnosima i globalnoj ekonomiji.

Ruski napad na Ukrajinu predstavlja eskalaciju ograničenog sukoba koji je trajao od 2014. godine. Posle zbacivanja sa vlasti proruskog predsjednika Ukrajine Viktora Janukoviča u februaru 2014. godine, Rusija je podržala pobunu proruskih separatista na istoku Ukrajine i pripojila ukrajinsko poluostrvo Krim, gdje su etnički Rusi u većini.

Po naređenju predsjednika Vladimira Putina, ruske snage su 24. februara 2022. rano ujutru započele invaziju na Ukrajinu, iz vazduha i kopnenim putem iz više pravaca, iz Rusije i Bjelorusije.

Snage Rusije, koja je agresiju nazvala “specijalnom vojnom operacijom“ i pravdala je tvrdnjama da želi da “demilitarizuje i denacifikuje“ Ukrajinu, brzo su zauzele Herson, glavni grad istoimenog regiona, i stigle nadomak Kijeva, gdje su se suočile sa žestokim otporom ukrajinskih snaga.

Ruske snage, primorane na povlačenje iz Kijevske oblasti, koncentrisale su se potom na istok i jug Ukrajine, kako bi zadržale kontrolu nad teritorijama koje su zauzele.

Ukrajina je početkom septembra započela kontraofanzivu na jugu zemlje, na šta je Putin odgovorio djelimičnom mobilizacijom 300.000 rezervista. Taj potez je doveo do odlaska stotina hiljada Rusa iz domovine. Ukrajinske snage su u novembru uspjele da oslobode grad Herson, jedinu regionalnu prestonicu koju je Rusija osvojila od početka invazije.

Posle godinu dana rata, Rusija kontroliše djelove četiri oblasti na istoku i jugu Ukrajine (Lugansk, Donjeck, Herson i Zaporožje), čiju je aneksiju proglasila 30. septembra 2022. godine, posle referenduma koje međunarodna zajednica ne priznaje.

Ruske snage su od septembra počele sistematski da razaraju energetsku infrastrukturu širom Ukrajine, zbog čega su milioni ostali bez struje i grijanja uoči zime. Veoma teška energetska situacija u Ukrajini tokom zime donekle je olakšana isporukom pomoći iz zapadnih zemalja.

Prethodnih par mjeseci bilo je malo pomaka na bojnom polju. Rusija je pojačala ofanzivu sa ciljem da zauzme čitav Donbas i da iscrpi ukrajinske snage. Kijev je, između ostalog, koristio i dronove za napade na vojne baze unutar ruske teritorije.

U ratu protiv Ukrajine učestvuje i ruska plaćenička paravojska Vagner grupa, čiji je lider Jevgenij Prigožin ove nedelje optužio vojno rukovodstvo Rusije za izdaju.

Prigožin je optužio ruskog ministra odbrane Sergeja Šojgua i načelnika Generalštaba Oružanih snaga Rusije Valerija Gerasimova da naređuju da se Vagner grupa ne snabdijeva municijom.

Snažan otpor Ukrajine omogućila je ogromna vojna pomoć, koju su zapadne zemlje dostavile Kijevu. SAD i evropske zemlje obećale su da će isporučiti Kijevu i napredne tenkove “leopard 2“, kao i starije “leopard 1“, nakon što su dugo odlagale tu odluku, strahujući od eskalacije sukoba.

Ukrajina sada zahtijeva od zapadnih partnera borbene avione, ali većina članica NATO trenutno isključuje mogućnost slanja lovaca Kijevu.

Predsjednik SAD Džozef Bajden došao je 20. februara u nenajavljenu posjetu Kijevu, gdje je predsjedniku Volodimiru Zelenskom obećao isporuku dodatnog naoružanja, uz poruku da SAD “nepokolebljivo podržavaju“ Ukrajinu u borbi protiv ruske invazije.

Rusija oštro kritikuje zapadne isporuke naoružanja Kijevu i tvrdi da nije u ratu protiv Ukrajine, već protiv NATO.

Sukobljene strane su na dijametralno suprotnim pozicijama, zbog čega se kraj sukoba ne nazire. Kremlj insistira da Kijev prizna ruski suverenitet nad poluostrvom Krim i drugim djelovima ukrajinske teritorije koji su pod kontrolom Rusije, dok Ukrajina kategorički odbija te zahtjeve i isključuje mogućnost pregovora sa Moskvom dok ona ne povuče sve snage sa njene teritorije.

Invaziju prate i prijetnje Moskve da će upotrebiti nuklearno oružje i optužbe za ratne zločine ruskih snaga.

Putin je više puta rekao da bi Rusija mogla da koristi “sva raspoloživa sredstva“ da zaštiti svoju teritoriju, što je referenca na njen nuklearni arsenal. Ruska nuklearna doktrina predviđa da Moskva može da upotrebi nuklearno oružje kao odgovor na nuklearni napad ili na napad sa konvencionalnim snagama koji prijeti opstanku ruske države, što je formulacija koja ostavlja širok prostor za tumačenje.

Ruski državni vrh se već gotovo godinu dana suočava i sa optužbama za ratne zločine, a pozivi na procesuiranje odgovornih su sve češći.

Početkom marta prošle godine, Međunarodni krivični sud otvorio je istragu o ratnim zločinima i zločinima protiv čovječnosti u Ukrajini, a Savjet UN za ljudska prava odobrio je istragu o kršenju ljudskih prava u Ukrajini.

Dan uoči godišnjice početka invazije, agencija Evropske unije za pravosudnu saradnju Evrodžast saopštila je da uspostavlja centar za podršku prikupljanju dokaza o zločinu agresije u Ukrajini. Taj centar, koji treba da počne sa radom do ljeta, “podržaće i unaprediti istrage zločina agresije obezbjeđivanjem ključnih dokaza“, naveo je Evrodžast.

Kijev optužuje Rusiju za pogubljenja, silovanja, mučenja i kidnapovanja, i tvrdi da je više od 16.000 djece prebačeno u Rusiju ili u oblasti pod ruskom kontrolom. I Moskva je u više navrata optužila Ukrajinu da je počinila ratne zločine nad ruskim zarobljenicima.

Naročito oštre reakcije iz međunarodne zajednice uslijedile su u aprilu prošle godine, kada su u mjestu Buča, blizu Kijeva, otkriveni leševi civila sa vezanim rukama i tragovima mučenja, posle povlačenja ruskih snaga.

Podaci o broju poginulih i ranjenih vojnika na obije strane znatno su različiti, i kreću se iznad 100.000.

Prema podacima UN, od početka invazije poginulo je oko 8.000 civila i više od 13.000 je ranjeno.

Invazija ruskih snaga dovela je i do najveće izbjegličke krize u Evropi od Drugog svetskog rata. Prema podacima UN, oko osam miliona ljudi bilo je primorano da napusti Ukrajinu zbog sukoba, a više od pet miliona je interno raseljeno.

Dan uoči godišnjice napada Rusije na Ukrajinu, Generalna skupština Ujedinjenih nacija (GS UN) usvojila je rezoluciju kojom se zahtijeva momentalno povlačenje ruskih snaga iz Ukrajine i poziva na “pravedan i trajan“ mir.

To je šesta neobavezujuća rezolucija o Ukrajini usvojena u GS UN od početka ruske invazije. Prvom je osuđena ruska agresija, drugom je od Rusije zatraženo da momentalno prekine rat protiv Ukrajine, trećom je Rusija isključena iz Savjeta UN za ljudska prava, četvrtom je GS UN osudila rusko pripajanje četiri ukrajinska regiona, dok se petom zahtijevalo pozivanje Rusije na odgovornost zbog invazije na Ukrajinu, uz obavezu plaćanja odštete Kijevu.

Četiri rezolucije dobile su podršku između 140 i 143 članice UN, za rezoluciju kojom se poziva na plaćanje odštete Kijevu glasale su 94 države, a za rezoluciju kojom je Rusija isključena iz Savjeta UN za ljudska prava 93 zemlje.

Ruska invazija na Ukrajinu imala je brojne posljedice i u Rusiji i u svijetu.

U Rusiji, koju su napustile desetine hiljada građana i stotine kompanija, vlasti su pojačale represiju nad neistomišljenicima i cenzuru nezavisnih medija, od kojih su mnogi bili primorani na obustavu rada.

U martu prošle godine, najistaknutiji ruski opozicionar Aleksej Navaljni osuđen je na devet godina zatvora, za prevaru i nepoštovanje suda, što on opisuje kao politički motivisan pokušaj ruskih vlasti da ga drže iza rešetaka što je duže moguće.

Na međunarodnom planu, posljedica invazije je zahtev Švedske i Finske za ulazak u NATO, posle višedecenijske vojne neutralnosti, i davanje Ukrajini i Moldaviji statusa kandidata za članstvo u EU po ubrzanoj proceduri.

Rat je takođe ugrozio globalno snabdijevanje hranom zbog višemjesečne ruske blokade izvoza žitarica iz ukrajinskih luka.

Invazija je dovela i do izolacije Rusije, koja je na meti sve oštrijih sankcija Zapada, a isključena je i sa međunarodnih sportskih takmičenja.

Globalna energetska kriza, koja je počela 2021. godine, eskalirala je posle napada Rusije na Ukrajinu i sankcija koje su zapadne zemlje potom uvele Moskvi.

Rusija je zbog sankcija u velikoj mjeri smanjila isporuku gasa ka zemljama EU, uključujući obustavu rada gasovoda Sjeverni tok 1.

Cijene prirodnog gasa dostigle su rekordnu vrijednost, a cijene nafte najviši nivo od 2008. godine, što je podstaklo inflatornu spiralu i krizu troškova života u mnogim zemljama.