Komentarišući u “Drugačijoj radio vezi” skandaloznu reakciju ambasadora Francuske u Crnoj Gori Kristijana Timonijea na ponudu za intervju, Nikčević kaže da je takav odnos neprihvatljiv.

Sa Gradskom niko neće razgovarati na Timonijeov način

“Ne dolazi u obzir da se sa Gradskom TV razgovara na taj način! Ni ambasador bilo koje zemlje, ni bilo koji političar, bilo koja institucija u Crnoj Gori. To ne dolazi u obzir. To neće moći da se radi. On može da kaže da ne želi da nam da intervju i to je u redu. Ali da ocjenjuje našu uređivačku politiku i naša pitanja, e to ne može”, kazala je ona.

Nikčević (se) pita šta bi se desilo kad bi crnogorski ambasador u Parizu na Timonijeov način komentarisao uređivačku politiku nekoga francuskoga glasila i koliko bi se nakon toga zadržao u toj zemlji?

“Oni moraju da razumiju, jednom za vazda, da mi nijesmo nikakvi portparoli političkih stranaka, političara ili institucija. Mi smo novinari i nas apsolutno ne zanima, a pogotovo ne obavezuje politika koju oni sprovode”, kaže Nikčević i zaključuje da je to klasičan pokušaj nametanja autocenzure.

Preferiranjem tabloida i podrškom Vučiću do istorijskog minimuma podrške članstvu u EU

Onim što je na ovom prostoru urađeno tokom 90-ih zaslužili smo ovakve ambasadore kakve imamo danas u svim zemljama bivše Jusolavije, kaže Nikčević u DRV.

Ona smatra da nije posljedica pogrešne procjene tih adresa činjenica da su se svi njihovi medijski favoriti iz prethodne decenije pokazali kao promoteri proruske i velikosrpske politike u Crnoj Gori. Naprotiv, smatra da su toga bili potpuno svjesni i tada i danas.

“Neće biti da su oni do te mjere neinformisani i da je za takav njihov stav prema slobodnim ljudima, novinarima i medijima zasnovan na brifovanju koje dobijaju od ‘stafa’ u njihovim ambasadama.”

Nikčević podsjeća na praksu koja se dešavala u Srbiji, na činjenicu da su ambasadori zapadnih država, uključujući i američkog, radije odlazili na gostovanja u tamošnje tabloide, nego u ozbiljne medijske kuće. Posljedica takvoga odnosa je činjenica da danas u Srbiji postoje dva ozbiljna glasila: “Autonomija” i “Peščanik”, ali i dvotrećinsko antizapadno raspoloženje u srpskom društvu.

“Meni je, zbog iskustva iz Srbije, od avgusta 2020. bilo sve jasno, vidjela sam ponavljanje istoga scenarija. Tačno sam znala šta će se dogoditi. Nijesam bila iznenađena, samo sam nekako tužna zbog toga”, kaže Nikčević uz opasku da je crnogorsko društvo predstavljalo oazu slobode za prozapadno orijentisane ljude iz Srbije.

Kaže da su danas ti ljudi očajni, više nemaju snage jer se 30 godina bore za ulazak Srbije u EU, a podrška tom cilju je na istorijskom minimumu. Ono što ih konačno deprimira je podrška Zapada čovjeku koji rastura i Srbiju i srpsko društvo.

Crnogorski mediji pokazali moć

Na pitanje da li je i Crnoj Gori predodređena medijska sudbina Srbije, Tamara Nikčević odgovara:

“Ja mislim da nije. Optimizam baziram na našim medijima. Ako ima i jedna dobra stvar koja se desila od avgusta 2020. to je što su mediji poput Antene M, Pobjede, CDM-a, Analitike, Gradske pokazali moć. Pokazali da ne prihvatamo kolonijalni odnos koji nam je bio namijenjen.”

Paradoksalno je, ali istinito, da je period nakon 30. avgusta 2020. bio “Perikovo doba” crnogorskog novinarstva, ocjenjuje Nikčević i dodaje da je i prethodna vlast bila impresionirana Beogradom.

A na pitanje da li je iznenađena mukom kojim Delegacija EU u podgorici prati progon novinara u Janom servisu i da li očekuju reakciju sa te adrese, kaže:

“Ne očekujem ništa. Ništa dobro. Oni su zauzeli stranu. oni imaju svoje favorite i ja tu nemam ništa da dodam, osim one čuvene da je ‘krpa našla zakrpu'”, kaže Nikčević.

Izvor: Antena M