Glumac i pjevač grupe “Poslednja igra leptira” Nenad Radulović, poznatiji kao Neša Leptir, rođen je u Beogradu na današnji dan prije 54 godine.
Sedamdesetih je bio član “Španca” i “Krsmanca”, ali draže su mu bile novobeogradske obale Dunava, vino, gitare i djevojke, pa je češće tu pravio svoj šou-program.
Zvaničan debi grupa “Poslednja igra leptira” imala je 1981. godine na Palilulskoj olimpijadi kulture. Zahvaljujući poznanstvu sa novinarom Radio Beograda Dragomirom Bulićem, Neša se našao i u studentskom programu “Indeks 202″ – “Indeksovo radio-pozorište”. Upravo tu formu “Indeksovog radio-pozorišta” Neša Leptir prenosio je i na svoje koncertne nastupe.
Veoma se plašio leptira! Molila sam ga, kumila, kupovala mu poklone, ali nikada nije smio da mu priđe – rekla je njegova majka u jednom intervjuu.
Prije snimljene prve ploče, Neša je sa svojim bendom imao već 200 živih nastupa. Godine 1982. pojavljuje se prvi album grupe “Poslednja igra leptira” – “Napokon ploča”. Pjesme “Nataša” i “Vrati se” postaju klasika jugoslovenske pop produkcije svih vremena. Bez ijednog plakata, bez reklame, grupa u roku od nekoliko mjeseci petnaest puta puni veliku salu Doma sindikata. Tako počinje bajka i veliki uspon ove grupe.
Sa drugom pločom koja izlazi 1983. godine “Ponovo ploča & druge priče” nižu se hitovi kao što su “Dvadeset i dvije”, “Sličuge”, “Hvala ti”… Na proljeće 1984. godine grupa kolektivno odlazi u Pirot na odsluženje vojnog roka, gdje će u miru, daleko od estradne gužve, uraditi pjesme za novi album.
Nakon trećeg albuma “Opet ploča – srce od meda” i četvrtog izdanja “Grudi moje balkanske” 1986. godine obilježili su hitovi “Umiru jeleni”, “Grudi balkanske”, “Taksi”, “Krug”…
Peti album “Zajedno smo piškili u pijesku” objavili su 1987. godine, a krajem 1989. godine Neša objavljuje solo album, parodiju na narodnjake – “Niko nema što Piton imade” i postaje Slobodan Đorđević Piton. To je bilo i poslednje što je uradio u svojoj jedinstvenoj karijeri.
“Vrijeme sada stoji, pa o vječnom mraku ne razmišljam. A, kad dođe vrijeme za putovanje, kupiću karte za dobra mjesta”.
Zanavijek je ostalo zapisano na poleđini ljekarskog recepta, samo dan prije nego što je umro.
Dvadeset minuta prije nego što će umrijeti, brat Željko ga je pitao kako je, na šta mu je Neša odgovorio:
- Pa, ne mogu baš da igram fudbal.
Nenad Radulović je preminuo 12. februara 1990, u 31. godini života. Plato ispred Ustanove kulture “Palilula” u Beogradu, od 17. decembra 2011. godine, po njemu nosi naziv Plato Neše Leptira.
(Izvor:Telegraf.rs)
