Suprotno ranijim pričama, nakon iscrpne studije, rezultati objavljeni u maju su otkrili da je Mjesečevo jezgro veoma slično Zemljinom, sa čvrstom unutrašnjom strukturom koja ima gustinu sličnu gvožđu.

“Ovo otkriće pomaže u rešavanju duge debate”, navodi Arthur Briaud iz francuskog Nacionalnog centra za naučna istraživanja. Priroda Mjesečevog „srca“, bilo rastopljenog ili čvrstog, krije ključ za otključavanje Mesečeve istorije i shodno tome, hronike Sunčevog sistema.

Briaud i njegov tim naglasili su značaj ovog otkrića.

“Naši rezultati dovode u pitanje evoluciju Mjesečevog magnetnog polja zbog njegove jasne demonstracije postojanja jezgra, dajući značajan uvid u vremensku liniju lunarnih događaja tokom ranog Sunčevog sistema.”

Zavirivanje u dubine

Unutrašnjost nebeskih tijela može se najbolje razumjeti kroz seizmičke podatke. Potresi proizvode akustične zrake koji, nakon interakcije s unutarašnjim materijalima, nude uvid u jezgro objekta.

Korišćeni su podaci iz misije Apollo, ali je njihova ograničena rezolucija predstavljala izazove u određivanju stanja unutrašnjeg jezgra. I čvrsti i fluidni modeli jezgra izgledali su uvjerljivi kroz uvide Apolla.

Uz pedantan pristup, Briaud i njegov tim su ažurirali podatke iz raznih lunarnih misija i laserskih eksperimenata. Zatim su uporedili ove podatke sa različitim osnovnim modelima kako bi utvrdili najtačniju reprezentaciju.

Poznato jezgro

Pedantno istraživanje otkrilo je intrigantne uvide. Otkrili su aktivno prevrtanje duboko unutar Mjeseca, što sugeriše da gušći materijali tonu, dok se lakši dižu. Ova teorija preokreta, koja objašnjava specifične elemente vulkanske regije na Mjesecu, sada nalazi više utemeljenja.

Nadalje, utvrdili su da Mjesečevo jezgro uveliko podsjeća na Zemljino, a sastoji se od spoljnog fluidnog sloja i čvrstog unutrašnjeg jezgra. Gustine koje su pronašli su zapanjujuće bliske gvožđu, piše Curiosmos.

Zanimljivo je i da je studija iz 2011. koju je vodila NASA-in Renee Weber došla do sličnog zaključka koristeći napredne seizmološke tehnike. Briaudov tim vjeruje da njihovi rezultati učvršćuju ta ranija otkrića, čineći uvjerljiv argument za lunarno jezgro nalik Zemljinom.

Razumijevanje Mjesečevog jezgra ima implikacije na njegovu magnetsku istoriju. Zna se da je Mjesec nekada imao snažno magnetno polje, koje je počelo opadati pre oko 3,2 milijarde godina. Nova otkrića mogu razjasniti razloge za taj pad. Dok se ljudi pripremaju za još jednu posjetu Mjesecu, šanse da se ovi zaključci seizmički potvrde mogu biti „iza ugla“.