Kao argument da se Uprava za inspekcijske poslove rasformira navodi se niz inicijativa u protekle tri godine za izuzimanje inspekcija iz te institucije i povratak u nadležnost resornih ministarstava. Tako u Vladi navode da postoji inicijativa Ministarstva ekologije da ekološka inspekcija pređe pod njihovu ingerenciju, resor finansija je tražio da inspekcija za igre na sreću pređe u Upravu prihoda, dok je Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede tražilo da inspekcija za šume, lovstvo, zaštitu bilja u šumama bude u sklopu te institucije. Takođe, postoji i inicijativa, kako kažu u Vladi, od Ministarstva zdravlja da inspekcija zdravstvene zaštite, zdravstvenog osiguranja, prava pacijenata, ograničavanja upotrebe duvanskih proizvoda, sprečavanja zloupotrebe droga, ljekova za humanu upotrebu, medicinskih sredstava za upotrebu u humanoj medicini, uzimanje i presađivanja tkiva, ćelija i organa, obezbjeđivanja krvi, sanitarne, higijenske i protivepidemiloške zaštite stanovništva, kao i zdravstvene ispravnosti vode za ljudsku upotrebu, bude pod okriljem tog resora.

– Imajući u vidu navedeno, a uopšteno posmatrano, glavni razlozi za izuzimanje inspekcija iz Uprave za inspekcijske poslove, od njenog osnivanja, bili su potreba resora za jačom povezanošću i efikasnošću rada i ostvarivanje boljih rezultata u funkciji ostvarenja postavljenih strateških ciljeva. Oba modela organizacije inspekcija (centralizovani i decentralizovani) imaju svoje prednosti i slabosti. Dok centralizovani model može da unaprijedi koordinaciju i omogući uštedu u resursima (manji broj potrebnih kadrova za potporne poslove, odnosno poslove podrške), decentralizovani model jača povezanost između ministarstva nadležnog za određenu oblast i inspekcije koja vrši nadzor u toj oblasti. Povezanost između kreiranja politike i zakonodavstva (normativne funkcije), sa jedne strane, i izvršavanja zakona, sa druge strane, veoma je značajna. Inspekcija treba da obezbijediti resornom ministarstvu povratne informacije o implementaciji propisa u praksi i koji su praktični problemi u sprovođenju zakona. Tako je centralizacija inspekcija u našem sistemu trebalo da omogući ne samo identifikovanje svih problema u vezi sa vršenjem inspekcijskog nadzora već uspostavljanje novih metoda rada i funkcionisanja koji za rezultat imaju brže postupanje po inicijativama građana (lakše identifikovanje nadležne inspekcije), standardizovanje procedura, jedinstvenu primjenu zakona i kaznene politike, kvalitetnije izvještavanje prije svega o rezultatima i efektima u odnosu na zacrtane strateške ciljeve. Imajući u vidu to i definisane nedostatke centralizovanog modela javila se potreba za reformom postojećeg modela i uspostavljanje novog modela, odnosno decentralizovanog modela koji će omogućiti efikasnije ostvarivanje odgovornosti inspekcije, a takođe i transparentnije ostvarivanje političke odgovornosti resornog ministra za stanje u jednoj oblasti – konstatuje se u informaciji Vlade.

Dalje se ukazuje da je prije uvođenja decentralizovanog modela neophodno sprovesti hitne izmjene svih zakona u dijelu odredbi koje se odnose na inspekcijski nadzor.

Uvođenje decentralizovanog modela usloviće uspostavljanje koordinacionog tijela, odnosno Koordinacione komisije koja će predstavljati institucionalni mehanizam koji pomaže da se ostvare planirani ciljevi reforme inspekcijskog nadzora, obezbjeđivanja bolje zaštite javnog interesa, unapređenja poslovnog okruženja i unapređenja profesije inspektora, uz smanjenje administrativnih troškova i povećanje pravne sigurnosti.

Izvor Dan