Uzrok ,što Crna Gora  još od perioda kralja Nikole je bila target zona hegemonije Rusije i Srbije je jednostavan,žele je pod svoju “kapu”kao mali pravoslavni feud.

Nikada ih nije zanimala njena multinacionalnost ,naprotiv oni su je gledale samo kao malu teritoriju punu prirodnih mogućnosti koje se mogu pretvoriti u ekonomsko-turističku dobit! Eto to je prosti rezime apetita silnika,koji su je do sada kroz istoriju više puta svojatali i parčali.

No ,uvijek ima onih koji su glavni zagovarači ili predvodnice hordi uništitelja Crne Gore ,a svakako se pokazalo da je naperfidniju ulogu svjesno i to kroz vjerski populizam , “fino to odradila”-Srpska pravoslavna crkva.

Podsjetiću, da je u ovoj novoj istoriji ključan period 1988.godina ,kada nastaje dominacija ideja iz srpskog nacionalnog fundusa od pitanja Kosova do srpskog identiteta crnogoraca. U tom periodu u politički život  vraća se ,Srpska pravoslavna crkva.

Nakon perioda komunizma ,oduzimanja autonomnosti pokrajina Kosova i Vojvodine u tadašnjoj Jugoslaviji,pod komandom Slobodana Miloševića,jasno se uključila u politiku naše države Srpska pravoslavna crkva koja dobija “licencu” za ostvarenje svoje zamisli od tadašnjeg pomenutog vođe!

Nije potrebno sada evocirati dalji slijed događaja u Crnoj Gori ,jer svi se sjećate tog perioda kada je promijenjena vlast u državi našoj i kada postajemo fokus i mali opit za Srpsku pravoslavnu crkvu.

Ovo je bio kratak retrospektivni “pogled preko ramena”,da se objasni  uzrok i dešavanja u današnjaj političko-drustveno -socijalno razuđenoj Crnoj Gori.

To što danas Crna Gora,  samo je u notifikaciji “neđe”zabilježana kao samostalna država,to što su na vlasti idolopolklonici pomenute vjerske ustanove,to što partijice sa crnogorskim prefiksom se “gube”,sve je to neđe viđen scenario kojim “plovi brod”ove naše lijepe države.

Oće li bit nas dovoljno pravih istinskih rodoljuba koji će moći sačuvati ovo “parče krša ,mora i šaku naše zemlje”,sigurno je ponovo veliki ispit na koji ili padamo kolektivno ili se ponovo kao feniks uzdižemo!?

Završiću sa pasusom prof.dr.Radovana Radonjića iz knjige”Razgovori”- kao  apelom za razmišljanje!

“Naime ,nasuprot principu centralizma i papskog apsolutizma u katoličkoj crkvi,u pravoslavnoj crkvi se od njenog nastanka razvijala i njegovala organizacija po saborskom i autokefalnom principu.To je,pored ostalog,postuliralo: najprije,potpuno poklapanje prostora crkvenog djelovanja sa državnom teritorijom ,a zatim pretvaranje crkvenog učenja u državnu vjeru i ideologiju…Prvo, da pravoslavna crkva može da postoji,kao važan činilac,samo u “svojoj”državi,niđe drugo i nikako drugačije.

Drugo ,da srpska (podvlačim: crnogorska) država ne idu zajedno.”

Piše:Hristina Janković