Iako mnogi misle da je rak dojke isključivo bolest žena, i muškarci mogu da obole od ove vrste kancera, jer i oni imaju žlezdano tkivo koje je locirano tik iza bradavice, a iz njega može da se razvije ova bolest. Istina, karcinom dojke muškarca se znatno ređe javlja nego kod žena i smatra se da on predstavlja samo jedan odsto svih karcinoma dojke. Naime, tokom života jedan od 1.000 muškaraca suočiće se sa dijagnozom raka dojke, a u proteklih 30 godina nije registrovan porast obolijevanja.
U Srbiji se svake godine otkrije oko 40 novih slučajeva karcinoma dojke muškaraca. Među faktorima rizika za nastanak oboljenja najvažnije su godine starosti. Smatra se da je karcinom dojke bolest starijih, a prosječna starost muškaraca kojima je postavljena dijagnoza je 68 godina.
Ukoliko se bolest javi prije šeste decenije predstavlja kuriozitet, tvrde stručnjaci. Od ostalih faktora koji povećavaju rizik su: genetika (prisustvo mutacija gena tipa BRCA2 i BRCA1, Klinefelterov sindrom), bolesti jetre (ciroza jetre, naročito alkoholna ciroza), primjena hormonske terapije kod karcinoma prostate, izloženost zračenju, debljina.
Činjenica da muškraci imaju malo žljezdanog tkiva pogoduje ranijem uočavanju tvrde, najčešće bezbolne promjene, tumora oko bradavice, što je često i jedini simptom bolesti - objašnjava potpukovnik dr Jovan Kršić, načelnik Kabineta za opštu hirurgiju Vojnomedicinske akademije u Beogradu.
- Bolest može da se ispolji uvlačenjem bradavice, pojavom crvenila ili ranice oko bradavice ili curenjem tečnog sadržaja iz bradavice.
Uprkos činjenici da karcinom dojke muškaraca može lakše da se uoči, većinom se pacijneti relativno kasno javljaju ljekaru, uglavnom zbog neznanja o postojanju rizika za nastanak bolesti. U trenutku utvrđivanja dijagnoze karcinom je najčešće već zahvatio limfne žlijezde u pazušnoj jami.
- Dijagnostička procedura obuhvata klinički pregled, mamografiju, ultrazvuk i iglenu biopsiju promjene i vrlo je pouzdana - napominje dr Kršić. - Inicijalni tretman bolesti je hirurški, tačnije odstranjuje se dojka i žlezda iz pazušne jame. Nakon toga se zavisno od statusa limfnih žlijezda pazušne jame primjenjuje hemioterapija, a zavisno od veličine tumora i stepena agresivnosti - zračenje. Hormonska terapija se preporučuje zavisno od prisustva hormonskih receptora, u praksi kod 80 odsto oboljelih.
Najčešće se primjenjuje više terapijskih modaliteta, pa dužina liječenja traje oko šest mjeseci, s tim da hormonska terapija traje pet godina, tokom kojih se uzima jedna tableta dnevno.
(Izvor:Večernje novosti)
