“Zabranjuje se komunikacija sa kabinetima članova Savjeta za odbranu i bezbjednost, kao i kabinetima ministara u Vladi, bez mog odobrenja”, piše u naredbi ministara od 10. septembra.

Članovi Savjeta za odbranu i bezbjednost su predsjednici države, Skupštine i Vlade. Ovo tijelo komanduje Vojskom Crne Gore.

Politički analitičar Boris Marić kaže da je naredba odraz nepovjerenja između različitih grana vlasti i u resoru odbrane.

“Ako unutar same državne uprave i u odnosu na kabinete predsjednika države i skupštine imamo odnos koji upućuje na potrebu filtriranja informacija, čemu onda da se nadaju mediji i civilno društvo”, kazao je Marić za Radio Slobodna Evropa (RSE).

I za nekadašnjeg ministra odbrane Predraga Boškovića potez Krapovića pokazatelj je nepovjerenje “među ključnim činiocima aktuelne vlasti”.

Na pitanje RSE šta su razlozi i da li donošenje ove naredbe ukazuje na nepovrenje u vrhu vlasti, ministar Krapović nije odgovorio.

Ko je s kim u crnogorskoj vlasti?

Krapović je funkcioner Demokrata, partije pobjedničke većine koja je smijenila trodecenijsku vlast Demokratske partije socijalista Mila Đukanovića na izborima avgusta 2020.

U Vladi su od oktobra prošle godine sa Pokretom Evropa sad premijera Milojka Spajića, proruskim Demokratskim frontom Andrije Mandića i manjinskim partijama, koje imaju većinu i u parlamentu.

Od početka godine premijer Spajić i šef države Milatović su u oštrom političkom sukobu, iako su dvije godine ranije zajedno osnovali Pokret Evropa sad.

Njihov razlaz doveo je do novih političkih saveza.

Tako na izborima u Podgorici 29. septembra u koaliciji nastupaju Spajićev Pokret Evropa sad i Krapovićeve Demokrate dok se Milatovićeva frakcija Pokreta Evropa sad udružila sa građanskim pokretom URA bivšeg premijera Dritana Abazovića.

Partije Demokratskog fronta nastupaju sa više manjih proruskih partija.

Šta piše u naredbi ministra odbrane?

U Krapovićevom naređenju kojim zabranjuje komunikacija, bez njegovog odobrenja, sa ministarstvima i zaposlenima u kabinetima Milatovića, Mandića i Spajića navodi se i da nepoštovanje naredbe podliježe disciplinskoj odgovornosti.

“Za realizaciju naredbe odgovorni su mi načelnik Generalštaba Vojske Crne Gore, generalni direktori direktorata i načelnici organizacionih jedinica”, naveo je Krapović.

On je inače na poslednjoj sjednici Savjeta za odbranu tražio razrešenje načelnika Generalštaba, brigadnog generala Zorana Lazarevića zbog “potrebe službe” u cilju podmlađivanja kadra.

Lazarević je na toj funkciji od juna 2022.

Razrešenju se međutim, usprotivio Milatović, dok su Krapovićev predlog podržali Mandić i Spajić.

Do razrešenja nije došlo jer članovi Savjeta za odbranu odluke donose konsenzusom.

Krapović je 18. septembra dopisom od Milatovića tražio da se u najkraćem roku zakaže sjednica Savjeta za odbranu, radi razrješenja generala Lazarevića i imenovanja novog načelnika Generalštaba.

To je između ostalog navedeno u saopštenju Ministarstva odbrane.

Nekadašnji ministar odbrane o naredbi

Krapović se prilikom donošenja zabrane komunikacije pozvao na Zakon o državnoj upravi, po kome ministar može da “naređuje ili zabranjuje postupanje u određenoj situaciji koja ima opšti značaj”.

“Teško da zabrana komunikacije može biti od opšteg značaja, naprotiv”, ocjenjuje za RSE Predrag Bošković, koji je bio ministar odbrane u posljednjoj vladi DPS-a.

On kaže da Krapovićev potez svjedoči o urušavanju institucija i oslikava stanje u aktuelnoj političkoj većini:

“Ovakva međusobna netrpeljivost koja je prije svega izraz želje za potpunom partijskom kontrolom sektora kojim rukovode, dovodi do ugrožavanja nacionalnih interesa države kojom rukovode uz potpunu devastaciju institucija na čijem su čelu”.

Bošković ističe da su potezi aktuelne političke većine primjer “populizma spojenog sa neznanjem i nepovjerenjem” a da “posljednji ispad ministra odbrane govori o njegovom i demokratskom kapacitetu njegove partije”.

“Nego danas u Crnoj Gori sve prolazi. Malo je kritički nastrojenih medija koji su spremni pozvati na javnu odgovornost nosioce najvičih državnih funkcija”, zaključio je Bošković.

Marić: Naredbe odraz slabosti

Bivši generalni sekretar Vlade Boris Marić kaže da se naredbe kao način službene komunikacije uglavnom izbjegavaju jer pokazuju slabost državne uprave.

“I ne samo nje, ovdje se otišlo korak dalje jer se misli na kabinete predsjednika države, skupštine i vlade, sve članove vlade koji su ministri, na njihove kabinete”.

Marić kaže da naredba ima smisla ako se sumnja da neko distribuira informacije i pored potpisane izjave o čuvanju tajnosti podataka.

“Ali što se tiče članova Savjeta za odbranu, to nije ‘u igri’, jer imaju pristup svim tajnim aktima i informacijama”

Prema njegovim riječima, zabranom se šalje se poruka da postoji problem povjerenja u Ministarstvu odbrane, na relaciji vojni i civlni dio.

Marić kaže da je posebno problematično što je ministar u naredbi nacrtao rukovodioce odgovorne za njeno sprovođenje iako im nije naveo imena.

“Problematično je što u njoj nisu svi službenici odgovorni, već načelnik Generalštaba, direktori direktorata i načelnici. Oni onda u smislu hjerarhije treba dalje da pritiskaju po dubini”.

Ne sporeći da u Krapovićevom resoru postoje informacije koje ne mogu da se dijele, Marić kaže da se to ne reguliše naredbom već za to postoje zakonske procedure.

Poređenje nove i stare vlasti

Marić konstatuje da Crna Gora i posle četiri godine od smjene DPS vlasti i dalje ima problem sa demokratskim mehanizma a posebno sa transparentnošću.

“Njihovo izvorište je definitivno u karakteru i načinu vladanja DPS-a koji su nažalost jednim dijelom nespretno i nesretno preuzeli i današnji politički subjekti “.

Marić kaže da je ta partija imala manje potrebe za ovakvim aktima:

“Naravno da je i tamo bilo jakih, možda i jačih partijskih borbi nego što ih sad imamo na političkoj sceni, ali su oni to rešavali u partijskoj hijerarhiji i nekim nepisanim pravilima. To, naravno, nije doprinosilo razvoju demokratije u Crnoj Gori”.

Od smjene DPS vlasti, u avgustu 2020. do danas u Crnoj Gori su promijenjene tri Vlade i dva sastava parlamenta.

Bar dva puta su promijenjeni i svi rukovodioci državnih kompanija i javnih institucija.