Bakterije su jednoćelijski organizmi, relativno kompleksni. Neke se razmnožavaju diobom, neke posebnim načinom polnog razmnožavanja, a neke i još nekim drugim načinima dijeljenja.
Najstarija su živa bića na planeti zemlji, te su vrlo prilagodljiva ekstremnim uslovima na zemlji – hladnoćama, vrućinama, radijaciji, mogu živjeti unutar živih bića i izvan njih i naravno pri tome se razmnožavati i hibernirati. Isto tako potrebno je spomenuti da je 99 posto bakterija bezazleno, odnosno čak i korisno, kada je recimo u pitanju normalno funkcionisanje probave i slično, te „samo“ onih jedan posto bakterija nam zadaje probleme, odnosno uzročnik je bolesti.
Virusi su pak najmanji oblici života poznati na zemlji, manji su od bakterija čak od 10 i 100 puta. Neki naučnici čak smatraju da virusi nisu živi organizmi, nego da se radi o DNA i RNA informacijama koje s prenose „nasilnim“ putem s jedne ćelije na drugu. Virusi nisu jednoćelijski organizmi poput bakterije, nego su nećelijski organizmi, jer imaju samo proteinski omotač i jezgro koje nosi genetski materijal, DNA ili RNA.
Za razliku od bakterija, virusi ne mogu preživjeti izvan svojih domaćina (nekog drugog živog organizma), jer se razmnožavaju na način da se vežu za živu ćeliju. U većini slučajeva, virusi injektiraju svoj genetski materijal u ćeliju te je reprogramiraju kako bi proizveli nove viruse, dok se ćelija sa novim virusima ne rasprši i umire. U nekim slučajevima, neki virusi pretvaraju zdrave ćelije u maligne ćelije raka.
Takođe, za razliku od bakterija, nema dobrih virusa, oni uvijek mogu izazvati teže ili lakše bolesti. Virusi su vrlo izbirljivi oko ćelija koje napadaju. Na primjet, neki virusi napadaju samo ćelije jetre, neke respiratorni sistem, a neke krvne ćelije. U nekim slučajevima, virusi napadaju bakterije.
Kako se otkrivaju?
U mnogim slučajevima vrlo je teško kod „standardnih“ prehlada i bolesti respiratornog sistema odrediti imate li virusnu ili bakterijsku infekciju, ali se za takve vrste infekcija, najčešće ne rade detaljnije pretrage, nego ljekar sam procjenjuje kakvu da vam terapiju prepiše.
No, kada nije moguće utvrditi uzrok određenih zdravstvenih problema kao što su upala pluća, meningitis ili jači oblici dijareje, uzrok je potrebno utvrditi dodatnim mikrobiološkim pretragama – stolica, urin, krv.
U određenim slučajevima biće potrebna biopsija tkiva. Iako je otkriće antibiotika najveće otkriće u istoriji medicine, njihova pretjerana upotreba dovela je raznih mutacija postojećih bakterija, koje su na žalost postale otporne na bilo koje vrste antibiotika.
Niti jedni antibiotici ne djeluju protiv virusa, te se zbog toga ne smiju piti tako dugo dok ne otkrije pravi uzrok bolesti, jer oni samo mogu narušiti imunitet, što pak olakšava i drugim bakterijama i virusima prekomjerni razvoj.
Liječenje virusnih i bakterijskih upala
Ipak, na sreću ljudi nisu baš do kraja prepušteni na milost i nemilost virusima koji haraju svijetom, barem ne svima. Naime, početkom 20. vijeka proizvedene su brojne vakcina protiv opasnih virusnih oboljenja kao što je dječja paraliza, ospice i vodene kozice. Takođe su proizvedene vakcine protiv gripe, hepatitisa A i B, HPV-a i tako dalje…
Naučnici neprestano rade na otkriću ljekova protiv raznih virusa, no nerijetko farmaceutske kompanije otkupom prava na njihovu proizvodnju u suštini zataškavaju nove ljekove, jer im se više isplati proizvoditi ljekove i vakcine koja ne djeluju u potpunosti, od ljekova koji bi mogli u potpunosti izliječiti HIV i slične sada neizlječive bolesti. Do onda, svi se moramo liječiti standardnim ljekovima koji su nam raspolaganju.
Izvor: Zena.hr
