Tokom posljednjih 3,8 milijardi godina, Suncu najbliža planeta smanjila se za 14 kilometara i danas njen prečnik iznosi 4.800 kilometara.

Kao i Zemlja, Merkur ima supervrelo metalno jezgro, ali za razliku od Zemlje nema tektonske ploče koje se kreću, sudaraju i klize kao odgovor na poremećaje koje gubitak toplote izaziva na kori planete.

Merkur zapravo ima samo jedan, čvrsti sloj, što znači da se stres prenosi direktno na površinu planete, uzrokujući njeno "boranje" prilikom hlađenja.

Planetarni geolozi, predvođeni Polom Birnom sa Karnegi Instituta za nauku u Vašingtonu napravili su šablon termalne kontrakcije planete na osnovu proučavanja skoro 6.000 pejzaža snimljenih pomoću NASA letjelice Mesendžer.

Kao početna tačka mjerenja uzet je kraj tzv. "obimnog bombardovanja" Solarnog sistema asteroidima prije nekoliko milijardi godina.