U Kliničkom centru Crne Gore tokom vikenda preminuo je pacijent iz Nikšića, rođen 1951. godine, kod kojeg je dijagnostifikovana hemoragijska, odnosno mišja groznica. Tokom ove godine od mišje groznice liječen je 21 pacijent, od kojih je bilo petnaestoro odraslih i šestoro djece, dok je u avgustu jedan pacijent preminuo od ove bolesti.

Obolijevanje od mišje groznice se registruje tokom cijele godine, kažu iz Instituta, a najčešće u periodu maj-oktobar, kada ljudi više borave na otvorenom u prirodi, a najčešće  obolijevaju osobe koje zbog prirode svog posla dolaze u kontakt sa mišolikom glodarima, tj. njihovim sekretima i ekskretima.

-Naglašavamo da je za povoljan ishod bolesti vrlo važno da se oboljeli jave ljekaru na vrijeme, čim se pojave simptomi, što se dešava u rasponu od dvije do četiri nedjelje nakon  infekcije, najkasnije nakon dva mjeseca.  Takođe, napominjemo da je za pravovremeno postavljanje dijagnoze bitno da pacijenti naglase ljekaru da su boravili u planinskim predjelima, objašnjavaju iz Instituta zaPortal Analitika.

U Crnoj Gori prirodna žarišta se nalaze u brdsko-planinskim predjelima, gdje borave poljski miševi i voluharice, koji ukoliko su inficirani luče virus u izmetu, mokraći i pljuvačci. Najveći rizik od obolijevanja je u sjevero-istočnim djelovima zemlje, na višim nadmorskim visinama. Rizik je manji u opštinama centralnog regiona, a najmanji u primorskim opštinama gdje se do sada ova bolest izuzetno rijetko javljala.

-Bolest nastaje naglo, pojavom visoke tjelesne temperature, glavobolje, bolovima u slabinama, mišićima i zglobovima, malaksalošću, gubitkom apetita, bolovima u trbuhu, povraćanjem i prolivom. Rani znaci oboljenja su takođe difuzno crvenilo lica i vrata, crvenilo očiju, omaglice i duple slike. Javlja se oštećenje funkcije bubrega sa oslabljenim mokrenjem i krvarenje, dodaju iz Instituta.

Osoba se može zaraziti udisanjem prašine koja sadrži sasušene izlučevine zaraženih glodara, zatim preko vode, hrane, ruku kontaminiranih svježim izlučevinama koje sadrže virus ili direktno prilikom hvatanja i ubijanja ovih životinja.

-Za spriječavanje infekcije je bitno da se smanji mogućnost udisanja infektivnih čestica koje dospijevaju u vazduh iz izlučevina inficiranih glodara, kao i mogućnost unošenja putem zagađene vode, namirnica i preko zagadjenih ruku. U tom cilju je neophodno sprovoditi sljedeće preventivne mjere: spriječavati ulaz glodarima u kuću; zaštititi hranu i piće od kontakta sa glodarima; otklanjati otpad, tako da ne privlači glodare; po potrebi uništavati glodare (otrov, klopke, lijepak) u kući i u neposrednoj okolini kuće. Nakon rada na čišćenju i uklanjanju glodara, ruke oprati sapunom i toplom vodom; uginule i uhvaćene glodare ukloniti (zakopati ili spaliti), uz mjere opreza (nositi rukavice, masku, naočare); prilikom čišćenja kuća, koje nisu dugo korišćene, primijeniti vlažno čišćenje (bez korišćenja metle) i paziti da se ne diže prašina. Prije pristupanja čišćenju poželjno je izvršiti dezinfekciju površina prskanjem odgovarajućim sredstvom (10odsto rastvor varikine - odnos varikine iz originalnog pakovanja i vode 1:9), i obavezno koristiti rukavice, naočare i masku preko nosa i usta, pojašanjavju iz Instituta.

Preporuke za planinare, izletnike i osobe koje zbog posla borave u šumskim predjelima su da: izbjegavaju ležanje i spavanje direktno na šumskom tlu, naročito ako se na zemlji mogu primijetiti tragovi ili rupe koje su napravili glodari; ne piju vodu iz neuređenih šumskih izvorišta; ne jedu neoprane šumske plodove; održavaju higijenu ruku, naročito prije jela i konzumiranja cigareta; hranu i piće drže u zatvorenim posudama, odignute od zemlje, a lični pribor i stvari ne ostavljati nezaštićene na tlu; mjesto boravka drže urednim i čistim, otpatke i ostatke hrane zakopavati ili odnositi daleko od mjesta boravka; ne love šumske glodare i ne diraju uginule i ako se pri radu u šumi diže prašina sa tla, nose masku preko usta i nosa.

Izvor:portal Analitika