„Narodna drama“ rađena je po tekstu Olge Dimitrijević, u režiji Snežane Trišić. Uloge su povjerene: Milici Trifunović, Tamari Stošić, Bojanu Jovaniviću, Saši Stojkoviću, Dragani Živković, Radmili Đorđević i Stefanu Ristiću.

 Rediteljka Trišić, o toj predstavi je napisala:„'Narodna drama' pokreće ključne probleme autoritarnosti i nejednakopravnosti u srpskom društvu. Ovo je pastoralna slika dogme patrijarhata i njegovog nasljeđa, koje su ustaljene u svim strukturama našeg društva. Kroz institucionalni i zakonodavni sistem, društveni i porodični život uspostavlja se hijerarhijski profil nacije. Taj profil marginalizuje razne manjinske grupe i organizacije, ili još gore, izražava netoleranciju, netrpeljivost i čini nasilje nad njima. Oduprijeti se tom profilu nacije i napraviti iskorak u borbi za svoju drugačijost, je već, po sebi, drama – naša narodna drama. …Ta ljubav smještena je u jednu od blatnjavih srpskih varošica, u kojoj je zakasnjela tranzicija izvitoperila pastoralnost sela u šićardžijsku lokalnu politiku sitnih preduzetnika i mufljuza. Izvorni partijarhat pretvara se u potencijalno prijeteći ineresni system, u trci za sitnim i krupnim kapitalom. U njemu je čista, slobodna, neprofitabilna, nekonvencionalna ljubav nepoželjna i alarmira na potrebu promjene položaja žene u društvu, ali i na promjenu položaja svih ljudi u tom društvu. U takvom poretku individualnost je nepoželjna, a pojedinac ne umije, ili se boji da proba da promijeni svoj položaj. Ako se to desi, kao u 'Narodnoj drami', onda je samo izuzetak, incident, ili nesrećan slučaj koji nam obruka cijelu familiju, krv i porijeklo. Sudbine se odigravaju kao po nekom neslijeđenom ‘s koljena na koljeno’ prenošenom scenariju dobro poznatih sevdalinki“.

Premijerna te predstava bila je 2012. godine, na XXXII „Borinim pozorišnim danima“, a pripremana je u gotovo nemogućim uslovima, jer su vranjski glumci, zbog požara, ostali bez pozorišne zgrade, koja je bila stara 120 godina.