Tokom vrućina, dijabetičari izrazito gube tečnost znojenjem, što se ispoljava suvoćom usta, ispucalim usnama, opštom malaksalošću i omaglicom, a ponekad i povišenom temperaturom. Nisu rijetki ni grčevi u potkoljenicama i malaksalost. Za dijabetičare ovo je izuzetno štetno, jer manjak tečnosti u organizmu može da bude osnova drugih poremećaja koji dovede do gubitka svijesti i kome.

Asistent dr Marina Anđelić Jelić, specijalista interne medicine i načelnik kliničkog odjeljenja za endokrinologiju, dijabetes i bolesti metabolizma u Kliničko-bolničkom centru "Zvezdara" kaže da zbog dehidratacije dolazi do pada šećera, odnosno hipoglikemije:

''Osim smanjenog unosa tečnosti, dijabetičari u ljetnjem periodu jedu manje kaloričnu hranu, a više voće i povrće, što sve dovodi do padova najprije pritiska u krvi, a zatim i šećera. Zbog pojačanog znojenja gubi se i dosta elektrolita i soli, pa se preporučuje da piju slabo gazirana pića koja imaju dovoljno kalijuma, natrijuma i magnezijuma'', kaže ona.

Pad šećera je situacija koje se i ljekari i pacijenti najviše plaše. Hipoglikemija značajno narušava kvalitet života, više nego skok šećera. Problem nastaje kada pacijenti, koji dugo godina imaju dijabetes, izgube osjećaj za prepoznavanje simptoma poput zamagljenog vida, malaksalosti i opšte slabosti. To je, kaže dr Anđelić, ono što je opasno.

''Ako hipoglikemija duže traje, a pacijent ne reaguje unošenjem koncentrovanih ugljenih hidrata, kao što su dvije kockice čokolade, kašičice meda ili zaslađeni sok, rizikuju da ih hipoglikemija dovede i do kome'', objašnjava Anđelić -Jelić.

''Ljeti se zbog toga doza lijeka, bilo da su u pitanju tablete ili insulin, smanjuje. Naročito ako se epizode hipoglikemije javljaju na svakih dva do tri dana. Terapiju, međutim, pacijenti ne smiju da mijenjaju na svoju ruku, već u dogovoru sa ljekarom. Da bi spriječili nagle padove šećera dijabetičari treba da piju što više tečnosti, najbolje vode i to od litar i po do dva, ali ne i voćne sokove koji sadrže dosta voćnog šećera. Ako žele da se osvježe preporučuju se limunada bez šećera, i prirodno cijeđeni sokovi, kao i mineralna voda sa magnezijumom'', upozorila je.

Osim problema sa padom šećera, ljeti su i češće infekcije na stopalima, pa ljekari upozoravaju pacijente da nikako ne hodaju bosi.

''Dijabetičari često pate od polineuropatije, odnosno oboljenja perifernih nerava na nogama, i zbog toga ne osjećaju bol. I najmanja povreda, ubod, ogrebotina, predstavlja ulazno mjesto za infekciju, što može da dovede do nastanka dijabetesnog stopala'' napominje dr Anđelić Jelić, prenose Novosti.

Učestale gljivične infekcije

Marina Anđelić - Jelić napominje da su ljeti kod dijabetičara češće i gljivične infekcije stopala.

''Zbog pretjeranog znojenja nogu veći je rizik od infekcija, pa higijena u toplim danima treba da bude intenzivnija: svakodnevno pranje i dobro prosušivanje stopala'', navela je.