Anoreksija predstavlja težak oblik poremećaja ishrane, koji je praćen izraženim gubitkom apetita, a nastaje najčešće na emotivnoj odnosno psihičkoj osnovi i zato se u svojoj razvijenoj fazi tretira čak i kao trenutni poremećaj psihe.
Anoreksija najčešće nastaje u ranom dobu adolescencije i to kao odraz lične nesigurnosti i nezadovoljstva sobom i svojim spoljašnjim izgledom.
Oboljele osobe to nezadovoljstvo svojim fizičkim izgledom, odnosno nezadovoljstvo izazvano prekomjernim brojem kilograma, doživljavaju toliko drastično da sebi ponekad i potpuno uskraćuju uzimanje hrane i obroka.
Odricanje od hrane, veoma brzo se manifestuje naglim gubitkom kilograma, ali i smanjenjem kvaliteta životnih funkcija, usled gubitka i nedostatka osnovnih vitamina, minerala, proteina i ugljenih hidrata koji su neophodni organizmu. Zbog totalne ispošćenosti i izgladnjenosti organizma, dolazi do drastičnog gubitka snage, ali i do drugih ozbiljnih poremećaja kao što su izostanak mjesečnog ciklusa ili pojava modrica na površini kože.
Osobe oboljele od anoreksije, kada dođu do stanja bolesti da im je promijenjen čak i oblik svijesti, sklone su fikcijama po pitanju doživljaja sebe, pa se zbog toga i dalje vide i doživljavaju kao debele. Sklone su razdražljivosti i psihičkoj nestabilnosti.
Postupak izlečenja ovakvih osoba je dug i mukotrpan, a podrazumijeva postepeno povećavanje dnevnog unosa hrane, uz nadzor roditelja ili drugih članova porodice. Potrebno je bezgranično strpljenje i razumijevanje, a često i uključivanje adekvatne psiho terapije.
Cjelodnevna prisutnost pored oboljele osobe, takođe ima poseban značaj pri trajanju liječenja, kako bi osoba osjećala podršku i oslonac, dobru namjeru i pomoć.
(Izvor:zdravino.com)
