U otvorenom pismu koje su prošle nedjelje uputili Komitetu za građanske slobode, pravdu i unutrašnje poslove (LIBE) Evropskog parlamenta, Knaus i Štiglmajer ističu da je činjenica da se broj azilanata sa zapadnog Balkana povećao za 320 odsto od dana kada je vizni režim ovim zemljama ukinut.
No, upozoravaju da su na meti zemlje koje imaju liberalan sistem razmatranja zahtjeva za azil.
U prvom redu, radi se o Njemačkoj i Švedskoj u kojima ova procedura sa žalbenim periodom traje i do sedam mjeseci.
Broj onih koji traže azil s područja zapadnog Balkana u ovom trenutku iznosi 41.500. T o je 60 odsto više u odnosu na 2011. godinu i 320 odsto više nego prije ukidanja viznog režima za ove zemlje. U Njemačkoj je najviše zahtjeva za azil iz Srbije. Istovremeno, samo za njih 0,2 odsto, odobren je azil.
''Postavlja se pitanje zašto se broj onih koji traže azil povećava kad je očigledno da su šanse da dobiju azil više nego minimalne'', pišu Knaus i Štiglmajer.
Oni citiraju izvještaj ESI-ja ''Spašavanje bezviznih putovanja'' gdje navode da su Njemačka, Švedska, Belgija i Luksemburg na meti potencijalnih lažnih azilanata upravo zbog dugih procedura odlučivanja u tim zemljama.
I dok nadležni odlučuju, ''azilanti'' imaju obezbjeđen smještaj, ishranu, odjeću, školovanje za djecu, te medicinsku zaštitu. Pored svega toga, mnogi ostvaruju i pravo na džeparac, koji po porodici može dostići i 800 eura mjesečno.
Knaus i Štiglmajer upoređuju iskustvo ove četiri zemlje sa iskustvom Švajcarske, gdje je procedura za odobravanje azila sa četiri mjeseca skraćena na četiri dana.
Izraziti pad
''Sa 750 u avgustu, broj zahtjeva za azil u decembru u Švajcarskoj je pao na 65 državljana iz pet balkanskih država'', naglašavaju Knaus I štiglmajer.
Oni su zato predložili da se prije odluke o suzpenziji bezviznog režima, zemlje članice Šengena obavežu da promijene svoje zakonodavstvo. Uz skraćenje procedura za razmatranje aplikacije za azil, oni predlažu i da se pet balkanskih država proglase ''zemljama sigurnog porijekla''. Ta praksa ne bi bila ništa novo jer je već isprobana s Rumunijom i Bugarskom, prije njihovog ulaska u EU i dala je odlične rezultate.
''Zemlje sigurnog porijekla su one u kojima se sprovode zakoni protiv diskriminacije i štite prava manjina''.
Prvi ljudi ESI-ja u pismu Evropskom parlamentu navode dva primjera, Njemačku i Francusku.
''Nedavni razvoj događaja u Njemačkoj potvrđuje da skraćenje procedure jeste ključno. U periodu oktobar – decembar Njemačka se baš potrudila i period za razmatranje azilantskog zahtjeva s tri mjeseca skratila na devet dana. Broj azilantskih aplikacija koje su s područja zapadnog Balkana sa 6.600 u oktobru spao je na 1.000 u decembru.
Suprotan trend zabilježili smo u Francuskoj. U martu prošle godine, Albanija je skinuta sa ''liste zemalja sigurnog poriekla''. Proces odlučivanja sa 3-4 sedmice produžen je na čak šest mjeseci. To je dovelo do toga da se broj albanskih azilanata poveća sa 500 u cijeloj 2011. na 2.300 u 11 mjeseci prošle godine''.
(izvor:CDM)
