Enigmatični broj nula specifičan je po mnogo čemu, a prije svega po bezgraničnom broju filozofskih i matematičkih vrijednosti, piše Newsweek.

Ali, kada je čovječanstvo prvi put iskoristilo nulu i zašto? Mnogi istraživači su vjekovima vjerovali da je nula izum arapskih matematičara, a neki su čak predlagali da je prvi put upotrijebljena u Evropi. Bilo je i naučnika koji su porijeklo nule pronašli u Mesopotamiji ili čak u civilizaciji Maja koji su oznaku za nulu oko 350. godine nove ere prvi put iskoristili u kalendaru.

Ipak, ovi rani sistemi služili su se nulom kao oznakom, a ne kao brojem sa sopstvenom vrijednošću i svojstvima.

Francuski arheolog Žorž Kede objavio je 1931. godine tekst pod naslovom „O porijeklu arapskih brojeva“, gdje je jednom za svagda dokazao da je nula istočnjački izum. Kede je svoju studiju zasnovao na kamenoj ploči K-127 otkrivenoj u Kambodži.

Broj nula, zabilježen na ovoj ploči, najstarija je otkrivena nula do sada i potiče iz vremena oko 683. godine nove ere –  dakle, oko dva vijeka prije prve arapske države.

Otkriće je potkrijepilo teorije da je hindu matematičar Bramagupta taj koji je prvi uveo nulu u matematičke operacije.

Bramagupta  je ispod brojava upisivao tačke kako bi označio nulu. Te tačke, nazvane su sunija (prazno) i ka (mjesto). Veliki matematičar postavio je osnovne zakone za dobijanje nule sabiranjem i oduzimanjem, kao i pravila za druge matematičke operacije u kojima je nula neophodna.

Sa nastankom nule, omogućena je algebarska definicija negativnih brojeva i razvoj matematičkog numeričkog sistema. Bez te nule, čovječanstvo bi vjerovatno i dalje bilo zaglavljeno u Srednjem vijeku.