Sve se dobijaju preradom voća, ali nazivi se razlikuju s obzirom na vrstu te količinu voća, djelove voća koji se koriste, dodatke poput šećera i po gustini.

Prema Pravilniku kojim se određuju karakteristike koje moraju zadovoljiti, razlikujemo ih osam, a to su: džem, ekstra džem, žele, ekstra žele, marmelada, žele-marmelada, pekmez i zaslađeni kesten pire.

Pekmez je voćni proizvod s visokim udjelom jedne ili više vrsta voća sa ili bez dodatka šećera. Po većoj količini voća i manje šećera razlikuje se od džema.

Džem je želirane konzistencije i sadrži voćnu pulpu i/ili voćnu kašu jedne ili više vrsta voća, te šećer, dok ekstra džem sadrži nekoncentrisanu voćnu pulpu.

Voćnu pulpu čine jestivi djelovi cijelih plodova voća, po potrebi bez kore, sjemenki, koštica i sličnog, koji mogu biti narezani, sječeni, ali ne pasirani u kašu. Voćna kaša dobija se pasiranjem ili sličnim postupkom.

Osim po tome, sadrži li kašu ili pulpu, džem i ekstra džem razlikuju se po količni voća koja mora biti veća kod ekstra džema.

Marmelada se dobija od jedne ili više vrsta citrusa, kao što su limun, narandža i grejp, iz njihove pulpe, kaše, voćnog soka, vodenog ekstrakta i kore. U marmeladi ne smije biti komadića, te mora biti glatke teksture. Vodeni ekstrakt voća sadrži sve u vodi topljive sastojke voća.

Žele se od marmelade razlikuje jer može sadržati samo voćni sok i/ili vodeni ekstrakt jedne ili više vrsta voća i šećer, a ne i pulpu, kašu ili koru, pišu 24 sata.hr.