Kako navode iz Zetskog doma predstava „Pobuna mornara“ nastaje kao prvi proizvod  interregionalnog projekta ADNICH, koji pripada pretpristupnim IPA programima. Cilj je stvaranje mreže na južnom Jadranu između Italije, Albanije I Crne Gore, koja će se baviti promocijom nematerijalnih kulturnih dobara kroz umjetnost i pozorište.  Projekat u fokusu ima zaštitu različitosti u ekspresijama naroda, identita i tradicije, a u cilju stvaranja inovativnog preko-graničnog proizvoda.

Reditelj Diego de Brea potpisuje takođe adaptaciju, vizuelni identitet predstave i izbor muzike.

Glumci: Srđan Grahovac, Atanas Atanasovski, Omar Bajramspahić, Mak Čengić, Valentin Kostadinovski, Peđa Marjanović, Romano Nikolić, Marko Todorović

 sopran iz Albanije - Gjylie Pelingu

Samostalni producent i filmski reditelj: Chris Lloyd

Nezavisni filmski i TV reditelj i snimatelj: Francesco Di Mauro

Fotografija: Diego De Brea i Chris Lloyd

Prva izvođenja bila su u avgustu kod školskog broda Jadran u Tivtu.

 Predstava „Pobuna mornara“ inspirisana je tekstovima „Kotorski mornari” Fridriha Vulfa i “Četvrti ugao” Radoslava Rotkovića. Na ovaj način, Kraljevsko pozorište kao lider evropskog projekta Adnik, Interreg IPA, u saradnji sa partnerima iz Italije i Albanije, daje zamajac za nove tendencije u kulturi, iznalazeći tako nove načine očuvanja nematerijalne kulturne baštine, čuvajući od zaborava bitne istorijske događaje. Takva je priča o mornarima čija se stogodišnjica obilježava upravo ove godine. Bili su mladići koji su se na surovoj zimi pobunili za mir, ravnopravnost i protiv gladi. Samo tri dana trajala je njihova pobuna, ali zapamćena je kao simbol otpora malog protiv velikoga, slabog protiv jačega. Predstava ipak ne aludira samo na prošlost. Politika je ta koja tjera ljude do krajnjih granica i u tom smislu je ovaj tekst veoma aktuelan, objašnjava reditelj De Brea.

„Često se revolucija tumači kao junačko djelo, a u stvari to je situacija na elementarnom rubu, zatvorena, bez izlaza i mogućnosti da je čovjek izdrži. Jer čovjek koji se buni nije revolucionar, već je na ivici. I onda puca. Kao balon. Politički, ekonomski, multinacionalni sistemi današnjice proizvode ugodna stanja kako bi stvorili kontrolisane revolucije, podobne za modeliranje i zaustavljanje. Današnja civilizacija  čini sve da ljude učini pasivnim i uvijek pronađe ventile da ih zadrži u udobnosti, kako ne bi reagovali. A u stvari baš ta reakcija, ta eksplozija, taj kolaps u čovjeku, taj salto -motale, ta graničnost je možda ono što je najzanimljivije… tu više nema skrivanja, već se otvaraju oni najistinitiji dijelovi u čovjeku kada je osjetljiv i kad pati. U tom tenutku on skida masku i pokazuje se kao čovjek“, kazao je režiser Diego De Brea.

Po riječima De Bree, u ovom procesu esencijalni su bili zadaci, krajnje intenzivna upotreba tijela kao oruđa, fizis kroz koji se dolazilo do suštine. Kako je objasnio , glumci: Srđan Grahovac, Romano Nikolić, Atanas Atanasovski, Konstantin Tino Kostadinovski, Omar Bajramspahić, Peđa Marjanović, Mak Čengić i Marko Todorović, imali su pred sobom zadatak da uđu u stanja koja ne poznaju: predsmtni strah, žeđ, glad, u situaciju bezizlaznosti, stanje zatvorenosti u kavezu.

„Reditelj nas vodi ka nečem istinitom, nečem što su prava čovjekova osjećanja, glad, žeđ i muka, potreba za familijom. Uz Diega mogli bi doći do pravih osjećanja tih ljudi koji su to doživjeli. Tu ne ide za heroje, tu ne ide za neke velike hrabre ljude.Tu ide za iscrpljene ljude, za nešto što je dovedeno do dna i  iz tog dna se više nema kud. Ili u smrt, ili u pobunu, revoluciju. To Diego pokušava da nam dovede pred oči, te slike“, kazao je crnogorski glumac Srđan Grahovac.