Državna komisija za tajne grobnice ubijenih poslije 12. septembra 1944, za tri godine rada prikupila je podatke za više od 50.000 ljudi nastradalih u poslijeratnim čistkama, i evidentirano je 211 lokacija.
Knjiga žrtava napravljena je kao moderna baza podataka, dostupna građanima preko sajta Komisije, Za svako lice postoje ime i prezime, zanimanje, nacionalnost, prebivalište, mjesto rođenja, vrijeme i mjesto stradanja. Iz registra se može vidjeti i ko su, prema zanimanju i socijalnoj strukturi bili nastradali.
Prema broju nastradalih prednjače: domaćice (2.892), zanatlije (2.567), žandarmi (1.897), činovnici (1.008), trgovci-kafedžije (857), oficiri (815) i radnici (805). Tu su i učenici i studenti (416), učitelji, profesori i inženjeri (345), seoski kmetovi/predsjednici opština i načelnici (264), svještenici (151), industrijalci i preduzetnici (159), advokati i sudije (118), ljekari i apotekari (105), glumci i umjetnici (77), i novinari (72).
- Specifičnost Srbije u odnosu na ostale bivše jugoslovenske republike je to što je strijeljano mnogo umjetnika. Među njima ima slikara, muzičara, a posebno glumaca, a to nije bio slučaj ni u Hrvatskoj, ni u Sloveniji – konstatuje za “Večernje novosti”, dr Srđan Cvetković, bivši sekretar Državne komisije za tajne grobnice.
On je dodao i da se zna da su odmah po oslobođenju Beograda, u novembru 1944, strijeljani glumci Aleksandar Cvetković, Jovan Tanić i Ljuba Vasiljević, kao i da su hapšeni i, zalaganjem književnice i ministarke Mitre Mitrović (prva supruga Milovana Đilasa), spaseni Olga Spiridonović, Žanka Stokić (kasnije je osudio Sud časti) i mnogi drugi.
I u Nišu su glumci izvođeni pred streljački vod. Među njima Svetozar Cvetković i Miodrag Kovačević, uz još pet članova tamošnjeg pozorišta. Mnogi pripadnici umjetničke grupe čika Duška Ilića na Čukarici, koja je tokom okupacije igrala predstave u okviru Crvenog krsta (skojevci ih označili kao ravnogorske), uhapšeni su.
Četvorica su strijeljana, bez suđenja, na Košutnjaku, početkom novembra 1944. Streljan je vođa družine Dušan Ilić, Antonije Milanović, glumac-amater i horovođa Crkve Svetog Đorđa na Čukarici, Boško Savković, maturant sa svega 17 godina, i Radoslav Pavlović, student Likovne akademije i glumac kojem je otac nastradao na Sajmištu. Milan Srdoč je pomilovan u zadnji čas i poslat na Sremski front, gdje je bio lakše ranjen.
(Izvor:Telegraf.rs)
