Istraživači australijskog centra za dekompozicione procese došli su do tog zaključka koristeći specijalne kamere koje bilježe materijal tokom dužeg perioda (time-lapse) da bi snimili dekompoziciju tijela,prenosi RTS.

Već 17 mjeseci kamere prave fotografije na svakih 30 minuta cijelog dana, ali ne i noći.

Tokom čitavog perioda tijela su nastavila da se pomjeraju.

„Utvrdili smo da se ruke pomeraju toliko da ukoliko su na početku bile pripijene uz tijelo pokojnika, kasnije su odmaknute primjetno“, objasnila je Alison Vilson sa Univerziteta Centralnog Kvinslenda.

Nešto post mortem pomjeranja se očekuje tokom početnog stadijuma dekompozicionog procesa, objašnjava Vilsonova, ali činjenica da se to nastavilo tokom čitavog perioda je veoma iznenađujuća.

„Vjerujemo da se pomjeranje može objasniti dekompozicijom jer se tijelo mumificira i ligamenti se isušuju“, navodi Vilsonova dodajući da to može biti izuzetno korisno kod nerazjašnjenih ubistava, to jest slučajeva smrti. 

Štaviše, otkriće bi moglo da promijeni način na koji naučnici analizirajui tumače ono što su zatekli na mjesto zločina, naročito kada je tijelo ubijenog pronađeno nakon nekog vremena. 

Do sada su, ukoliko ne postoje dokazi da je telo pomjerano, bilo da su to učinile životinje ili čovjek, forenzički stručnjaci bi polazili od pretpostavke da je zatečen položaj tijela, položaj u vrijeme smrti. 

Budući da je ovo prvo istraživanje u kojem su korišćen tajm-leps metod za istraživanje dekompozicije ljudskih ostataka, to je i prvi dokaz da pretpostavka o poziciji tijela u vrijeme smrti nije nužno tačna.

Studija o otkriću da su „tijela živahnija" nego što se mislilo tek treba da bude objavljena, ali se sažetak već može naći na sajtu Forensic Science International: Synergy.