,,Ljudi je smatraju mističnom, jer i dalje ne znamo ko su bili nejmari koji su izgradili groblje. Nadam se da ćemo uskoro dobiti odgovor. Nemamo dilemu da je ovdje sahranjeno malisorsko stanovništvo, s obzirom na etnografske simbole, nakit i nošnju koji su uklesani. Mnoštvo drugih, prethrišćanskih simbola, sunce, mjesec, zvjezde, to je ono što je značajno za objašnjavanje istorijskog kontinuiteta na ovim prostorima“, kazala je direktorica Turističke organizacije Tuzi (TO Tuzi) Leonora Dedivanović. 

Figure ljudi, krst u različitim oblicima, cvjetovi, pastirski štap, samo su neki od motiva koji krase groblje, za koje se i dalje sa sigurnošću ne može utvrditi da li je nastalo u 15, 16 ili 17. vijeku. 

,,Vjerovatno datira iz srednjeg vijeka. Veliki broj ljudi ovo naziva i ilirskim grobljem zbog ilirskih simbola koji se nalaze u grobovima, ali ne datira baš toliko daleko, iako u blizini imamo ostatke ilirske kulture. U Britanskom muzeju ima nekoliko fotografija ovog groblja iz 1913. godine, koje je uradila Edit Durham. Ona je pisala putopise tokom putovanja kroz Crnu Goru i Albaniju. Decenijama nije pričalo o ovome, vrlo teško možete da dođete do nekih podataka. O njemu su pisali autori iz Albanije, dok u Crnoj Gori informacije možete da pronađete u Elaboratu o kulturnim dobrima koji je uradila Opština Tuzi“, objasnila je Dedivanović.

Da je najvažnije da se groblje sačuva od devastacije, mišljenja je i ona, koja smatra da zub vremena grize sve. Tvrdi i da ono predstavlja poveznicu sa svim narodima, kao i da bi u zapadnim zemljama, koje prema njenim riječima ,,od najmanjih atrakcija naprave veliki turistički proizvod“, ovaj lokalitet bio više posjećen.

,,Uzdam se u našu snagu i volju. Čini mi se da je ljudima sa strane uvijek zanimljivije ono što mi imamo, a ne vidimo, jer se vjerovatno naviknemo i prihvatamo zdravo za gotovo. Mislim da svi treba da budemo ponosni na takvu istoriju, na to što su gradili naši preci,“ zaključila je direktorica TO Tuzi.