Staklo toliko tanko da se njegovi atomi silicijuma i kiseonika jasno vide elektronskim mikroskopom, identifikovano je u laboratoriji Dejvida A. Mulera, profesora primijenjene i tehničke fizike i direktora Kavlijevog instituta za nanotehnologiju pri Kornelovom univerzitetu.

Staklo debljine svega dva atoma, zbog koga je doslovno dvodimenzionalno, slučajno je otkriveno, tvrdi Muler. Naučnici su pravili grafen, dvodimenzionalni sloj atoma ugljenika u obliku kristalne rešetke na bakarnoj foliji u kvarcnoj peći, prenosi Blic.

Tom prilikom na grafenu su uočili “zaprljanost” da bi nakon detaljnije provere ustanovili da je riječ o elementima običnog stakla - silicijumu i kiseoniku.

Zaključili su da je usljed propuštanja vazduha bakar reagovao sa kvarcom, koji se takođe sastoji od silicijuma i kiseonika. Na taj način, na onome što je trebalo da bude čist grafen stvorio se sloj stakla.

Muler kaže da ovo otkriće nudi odgovor na 80 godina staro pitanje o fundamentalnoj strukturi stakla. Pošto nijesu mogli neposredno da je vide, naučnici su uporno pokušavali da je razumiju: ponaša se kao čvrsto tijelo, ali se smatralo da više liči na tečnost.

Naučnici Kornelovog univerziteta sada su napravilu sliku pojedinačnih atoma stakla i ustanovili da ona upadljivo liči na dijagram iz 1932. godine, teoretski prikaz rasporeda atoma u staklu koji je sačinio V.H. Zaharijasen.

- Ovo je dostignuće na koje sam najviše ponosan u svojoj karijeri. Prvi put da je neko uspio da vidi raspored atoma u staklu - rekao je Muler.

Najbolje od svega je što bi dvodimenzionalno staklo jednoga dana moglo da nađe primjenu u tranzistorima. Besprekorni ultratanki materijal mogao bi, primjera radi, da poboljša performanse procesora u kompjuterima i smartfonima.

Planirano je da najtanje staklo uđe u izdanje Ginisove knjige rekorda za 2014. godinu.