Prava nagrada je sporazum o strateškom partnerstvu koji su potpisali tokom prve Putinove posjete Pjongjangu od 2000. Pitanje je šta će to značiti u praksi.

Odnos je ponovo ojačan događajima van Azije, ali nade da će se on obuzdati leže u regionu. Neposredni uzrok je očigledno ruska invazija na Ukrajinu: vjeruje se da je izolovani i osiromašeni Pjongjang već isporučio milione artiljerijskih granata u zamjenu za jeftinu naftu, hranu i drugu preko potrebnu robu.

Rusija bi takođe mogla imati koristi od ljudstva Sjeverne Koreje, mada mnogo vjerovatnije za rad nego za borbu.

Daleko iza ostalo je katastrofalno udvaranje Donalda Trampa Kimu.

Sasvim predvidljivo, dajući mu samit na najvišem nivou bez ikakve realne strategije za poboljšanje odnosa na duge staze, tadašnji predsjednik je obezbijedio da Kim odustane od poboljšanja odnosa sa SAD i da pogleda negdje drugdje.

Takođe je podstakao Putina i Si Đinpinga, koji su držali Kima na distanci, da ga zagrle jače.

Oživljavanje obećanja o uzajamnoj podršci protiv „agresije“ iz sovjetske ere zvuči prvenstveno simbolično s obzirom na nuklearnu moć Sjeverne Koreje.

Još više uznemiruje Putinova primjedba da bi partnerstvo moglo da uključi „vojno-tehničku saradnju“.

Američki obavještajni zvaničnici rekli su da vjeruju da Rusija obezbjeđuje nuklearne podmornice i tehnologiju balističkih raketa, iako će vjerovatno dobiti visoku cijenu za takvu ekspertizu i da imaju pomiješana osjećanja u vezi sa napredovanjem Sjeverne Koreje.

U najmanju ruku, Rusija – koja je potpisala sankcije u Obaminim godinama mandata – sada opstruira diplomatsku akciju da obuzda Sjevernu Koreju.

Zapad se dugo plaši čvršćih odnosa između Pjongjanga, Moskve i Pekinga. Pokretanje bezbjednosnog pakta Australije, Velike Britanije i SAD (Aukus), reakcija na rastuću snagu Kine u azijsko-pacifičkom regionu, zauzvrat je izazvalo nezadovoljstvo Pekinga.

Ali Kina ne smatra ostale vršnjacima i ne želi da bude viđena kao dio trilateralne osovine sa dvije parije, otuda i nema zaustavljanja u Pekingu na putu Putinove azijske turneje.

Takođe bi željela da zadrži primat u upravljanju Sjevernom Korejom i da ograniči razvoj njenog naoružanja.

Ne želi da SAD postanu aktivnije u regionu i zabrinuta je što se približava Japanu i Južnoj Koreji, koji takođe povećavaju svoje odbrambene sposobnosti.

Kimov prelazak sa dugotrajne posvećenosti ujedinjenju sa Jugom na naglašavanje neprijateljstva nije pomogao.

Južna Koreja je takođe eksplicitno rekla da će razmotriti slanje oružja Ukrajini kao reakciju na rusko-sjevernokorejski sporazum.

Seul je do sada imao ograničenu direktnu podršku nesmrtonosnim zalihama, iako je potpisao velike ugovore o naoružanju sa saveznicima Kijeva.

Rusija, koja je takođe ubrzala sopstvenu proizvodnju oružja, ionako bi dugoročno mogla nastojati da obnovi odnose sa Južnom Korejom i Japanom, njihove velike ekonomije se zapanjujuće porede sa ograničenim atrakcijama Sjeverne Koreje.

To takođe daje nadu da bi ovaj dogovor mogao biti ograničen i po o