Sa druge strane, situacija kada je naše tijelo duže vrijeme bez hrane, tj. kada gladuje, takođe predstavlja specifičan oblik stresa za naše tijelo. 

Specifični oblici vježbanja (intenzivno – kratkotrajno vježbanje) i gladovanja (umjereno gladovanje, ne hronično) potencijalni su aktivatori brojnih adaptacija u čovjekovom tijelu koje su prije svega vezane za ono što bismo nazvali zdravlje. Naime, ove aktivnosti primoravaju tijelo da troši primarne energetske rezerve, dok je tijelu opšti prioritet da ove rezerve uvijek budu popunjene. Ali kada je tijelo natjerano da ih rapidno troši, dolazi do brojnih adaptacija koje predstavljaju kompenzaciju za to rapidno pražnjenje rezervi. U te adaptacije između ostalih spadaju: efikasnost iskorišćavanja energije, veća otpornost na stres, viši stepen obnavljanja tkiva (između ostalog, stvarajući nove nervne i mišićne ćelije), a sve to čini da tijelo bude otpornije i podmlađenije. 

Kombinovanje intenzivnog treninga tj. vježbanja i stanja relativnog gladovanja posebno je efektno jer ima dupli efekat i predstavlja maksimalni atak na energetske rezerve. Ono što je ovdje ključna stvar jesu adaptacije koje se dešavaju kao reakcija tijela na taj stres. To su željene adaptacije i zato se ne treba plašiti intenzivnog vježbanja na prazan stomak! Ipak, ovaj režim zahtijeva i određenu opreznost. On je prije svega pogodan za zdravu populaciju, ali i tada ga treba uvoditi postepeno, kontrolišući nivo gladovanja i intenziteta treninga. Vremenom tijelo ne samo da može bez problema intenzivno trenirati bez popunjenih energetskih rezervi, već i performanse u toj aktivnosti mogu biti visoke, prenosi super žena.